Obecnie panuje moda na pieski małych ras. Za szczególnie atrakcyjne uważa się przy tym Chihuahua, Yorki, maltańczyki, pinczery, spaniele papillon oraz właśnie szpice miniaturowe. Ta ostatnia rasa jest szczególnie lubiana, gdyż cieszy oczy nie tylko swym niewielkim rozmiarem, ale też piękną długą i puszystą sierścią, którą można też przystrzygać i modyfikować, formując psiaka na wizerunek słodkiego pluszowego misia. Warto dowiedzieć się więcej na temat szpic miniaturowy pielęgnacja.


To rasa psów zgodnie z klasyfikacją FCI Międzynarodowej Federacji Kynologicznej kwalifikowana do grupy V szpice oraz sekcji 4 psy pierwotne, nr wzorca 97. Zgodnie z klasyfikacją ustaloną przez Amerykański Klub Kynologiczny AKC (American Kennel Club w USA) psy te zalicza się z kolei do grupy ras Toy, czyli ras kieszonkowo-miniaturowych.

Szpice uznaje się za jedną z najstarszych ras psów.

Powstały niemal nap oczątku procesu udomowienia tych zwierząt. O psach tych mówi się ogólnie, że ich pokrój czyli wygląd zewnętrzny, szata i kolor sierści jest w typie lisowatym. Najstarszy wizerunek przedstawiający małego psa w typie szpica odkryto na attyckim dzbanie służącym do przechowywania wina liczącym sobie bagatela ok. 400 r. p.n.e. Wygląd i sierść tego psa sugerują też częściowo, jakie psy były modne w dawnych czasach. Według starych źródeł pisanych, grupa długowłosych szpiców była znana w Niemczech już ok. 1700 r. Pieski te charakteryzuje ponadto zwarta budowa ciała i krótki tułów, a także wdzięcznie zaokrąglona czaszka z wypukłym czołem. Przez to mają też drobną i zawadiacko lekko zadartą kufę (pysk). Wszystko to stanowi charakterystyczne cechy rozpoznawcze tej rasy i nadaje jej miły wygląd „przytulnej żywej maskotki”.

Szpic miniaturowy nie ma wielkich wymagań pielęgnacyjnych

Pomeranian, szpic miniaturowy w kompieli

Choć ma gęsta, delikatną i długą sierść, to wcale nie trzeba go za często czesać. Ważne za to, aby robić to regularnie dwa czy trzy razy w tygodniu. Natomiast kąpać wystarczy go raz w miesiącu. Taki grafik w zupełności wystarczy. Futro u tej rasy nie ma na szczęście skłonności do nadmiernego brudzenia sie i filcowania. Psy te mają podwójną sierść, którą wymieniają raz lub dwa razy w roku (wiosną i jesienią). Wtedy trzeba je czesać częściej. Co ważne, ich sierść jest delikatna, więc nie ma tendencji do wbijania sie w dywany i tapicerkę mebli. Zaletą tej rasy jest również fakt, że szpice jako przedstawiciele ras pierwotnych nie wydzielają nieprzyjemnego zapachu jak inne psy. Szpic miniaturowy nie musi też odbywać długich spacerów. Dopasuje się do każdego, czyli i do osoby ruchliwej i dynamicznej i do leniwego domatora.


Żywienie szpica miniaturowego.

Pomeranian, szpic miniaturowy karmienie

Prawidłowe żywienie jest podstawą u tej rasy. Szpic miniaturowy linieje krótko wiosną i ewentualnie jesienią i szybko odbudowuje nową szatę włosową. Aby to było możliwe, jego żywienie musi być jednak wysokobiałkowe (białko zwierzęce) i wysokokaloryczne. Można dawać im pokarm gotowy i/lub naturalny, karmiąc dwa razy dziennie. Zaleca się mięso najlepiej drobiowe, delikatną wołowinę, jagnięcinę, królika, ryby (parzone lub krótko gotowane). Choć to pieski małe, powinny od czasu do czasu jadać mięso surowe, nawet z delikatnymi chrząstkami. Ważne jest, żeby dieta była urozmaicona (dodatek warzyw, zbóż, nabiału, olejów z omega-3) i oparta na produktach tylko dobrej jakości. Gorsze żywienie niemal natychmiast odbija się na pogorszeniu wyglądu pięknej sierści szpica. Ilość karmy trzeba też kontrolować, by psa nie zapaść. Odchudzanie otyłego szpica nie jest łatwe. Może mieć wtedy niedobory witamin, minerałów i innych składników odżywczych. Trzeba też pamiętać, że szpice mają wrażliwy układ pokarmowy.

2 KOMENTARZE

  1. Dziękuję ja niedługo wejdę w posiadanie takiej właśnie rasy psa i to było bardzo potrzebne i mam pytanie można dawać im mięso z puszki i z np: zwykłego marketu z torby foliowej? To bardzo warzne

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj