Zapraszam wszystkich zapalonych fascynatów Ptaszników, egzotycznych pająków z rodziny theraphosidae (ptasznikowate). Każdy kto myśli o tym by stać się posiadaczem tego niezwykłego pająka znajdzie tu podstawową wiedzę jaką powinien posiadać przed jego nabyciem. Natomiast tych, którzy już są właścicielami ptasznika(ków) zachęcam do przeczytania tego artykułu i być może uzupełnienia swojej wiedzy. Wprawionych terrarystów zapraszam do podzielenia się swoimi doświadczeniami w tym temacie.


Na początek kilka istotnych informacji na temat rodziny ptasznikowatych. Należą do: królestwa – zwierząt; typu – stawonogi; podtypu – szczękoczułkowce; gromady – pajęczaków; rzędu – pająków. Są najstarszymi na świecie, największymi i stosunkowo prymitywnymi pająkami. Można wymienić pięć wspólnych cech, którymi charakteryzują się wszystkie ptaszniki: 1) są kosmate; 2) mają nie mniej niż ośmioro oczu jednak są prawie ślepe; 3) mają czarne guzki wokół aparatu gębowego nazywane stożkami a służące do miażdżenia pokarmu; 4) mają długie kondziołki przędne przypominające palce; 5) na końcach odnóży (w liczbie 8) mają włochate poduszeczki i chowane pazurki.

By Ltshears [CC BY-SA 3.0], from Wikimedia Commons

Największe okazy dochodzą do prawie 35 cm. rozpiętości odnóży (Theraphosa blondi, Teraphosa apophisis). Dojrzewają, w zależności od gatunku w ciągu 1-5 lat. Ptaszniki rosną po Linieniu. Młode przechodzą wylinkę częściej w krótszych odstępach czasu starsze rzadziej. Samiec około roku po ostatniej wylince zwykle przestaje jeść i wyrusza na poszukiwanie samicy, uzupełniając tylko zapasy płynów. Po kopulacji, jeżeli nie zostanie zjedzony przez partnerką, ginie. Samice dożywają nawet do 20 lat. W zależności od gatunku, kilka do kilkunastu tygodni po godach, samica tka kokon w którym składa jaja i wtedy nie oddala się od gniazda strzegąc potomstwa. Po kilku tygodniach małe pajączki wykluwają się. Z kokonu wychodzą ich setki, bardzo małych i niezgrabnych ale już przystosowanych do życia. Ptaszniki  żywią się głównie bezkręgowcami, czasem drobnymi kręgowcami, natomiast ptaki czy też gryzonie niezwykle rzadko padają ich ofiarą. Wszystkie ptaszniki dysponują jadem znajdującym się w zębach jadowych, które umieszczone są w szczękoczułkach. Gatunki obu Ameryk rozporządzają dość słabym jadem porównywalnym do jadu pszczoły lub osy. Jad gatunków azjatyckich i afrykańskich jest zdecydowanie silniejszy. Ogólnie jad tych pająków, ze względu na niewielką jego ilość, nie jest niebezpieczny dla życia zdrowego dorosłego człowieka. Ze względu na miejsce jakie zamieszkują, ptaszniki można podzielić na naziemne, nadrzewne i  podziemne. Bardziej agresywne i jadowite są gatunki podziemne, mają też grubsze odnóża i masywniejszą budowę.

Teraz kiedy posiadłeś podstawową wiedzę na temat rodziny ptaszników możesz zdecydować czy nadal chcesz być posiadaczem tego uroczego kosmatego stworzonka. Tak – dobrze przeczytałeś uroczego. Mimo iż wiele ludzi uważa że są to odrażające, ogromne, jadowite bestie tak na prawdę są prymitywne, stosunkowo proste w hodowli, mało wymagające a przy tym mają bardzo efektowny wygląd. Biorąc zaś pod uwagę dużą różnorodność gatunków, łatwo wybrać coś interesującego dla siebie. Natomiast, jeżeli chodzi o jadowitość, to jak wyżej już przeczytałeś „nie taki diabeł straszny jak go malują”. Zapewniając swojemu pająkowi odpowiednie warunki terrarystyczne i  i zachowując ostrożność w kontaktach z nim jesteś właściwie bezpieczny.


Tak więc podjąłeś decyzję – kupujesz. Pytanie – co wybrać na początek?

Dla początkującego hodowcy najlepszym wyborem są ptaszniki z gatunków naziemnych. Dlaczego? Już wyjaśniam. Do ptaszników naziemnych zalicza się np. cały rodzaj Brachypelma, Acanthoscurria, Grammostola i Lasiodora. Grupę tę stanowią gatunki największe, najbardziej różnorodne i najładniej ubarwione. Są z natury powolne, słabo jadowite (toksyczność jadu jest porównywalna do jadu pszczoły) i niezbyt agresywne. UWAGA! – Wykształciły jednak inną strategię obrony. Kiedy poczują się zaatakowane wyczesują włoski parzące z odwłoka w kierunku napastnika np. hodowcy, które mogą wywołać silny odczyn a po dostaniu się do nozdrzy lub oczu są bardzo drażniące. Daje to naszemu zwierzęciu czas na ucieczkę a przecież tego nie chcielibyśmy, zatem zachowanie ostrożności to najważniejsza zasada. Poza tym większość przedstawicieli gatunków naziemnych to spokojne pająki a więc bez obaw. W hodowli nie mają wielkich wymagań. Ponieważ pająki te nie lubią wielkich przestrzeni, terrarium nawet w przypadku dużych osobników (30 cm rozpiętości odnóży) wystarcza w wielkości: dł. 50 cm/ szer. 30 cm /wys. 40 cm. W zależności od rozmiarów ptasznika warstwa podłoża kokosowego, torfu lub mieszanki obydwu, powinna wynosić około 8 cm. W terrarium oprócz niewielkiej miseczki z wodą (która nie jest wymagana przy zachowywaniu odpowiedniej wilgotności) musimy umieścić jeszcze kryjówkę dla zwierzęcia np. połówkę doniczki lub orzecha kokosowego. Co do temperatury – w terrarium powinno być w dzień około 25 st.C w nocy może spaść nawet do 4 st. C. Do ogrzewania naszego pajączka najlepsza jest żarówka o mocy 20 – 25 wat . Wskazana wilgotność w terrarium to 75-80 %. Rośliny w terrarium będą złym pomysłem bo i tak zostaną wykopane. W zasadzie wystrój terrarium zależy wyłącznie od naszej inwencji twórczej.

A oto przykładowe gatunki polecane dla początkujących hodowców przez doświadczonych terrarystów:

Acanthoscurria geniculata

Micha L. Rieser [Attribution], from Wikimedia Commons

Bardzo ciekawie ubarwiony, ma białe paski na odnóżach i ciemno-rudy odwłok. Jest żarłocznym gatunkiem pająka. Dorosłe osobniki potrafią pokazać ząbki, ale mało kiedy kończy się to atakiem.

Nhandu chromatus

Micha L. Rieser [Attribution], from Wikimedia Commons

Wizualnie jak i pod względem zachowania pdobny do A. geniculata. Dorasta do nieco mniejszych rozmiarów co dla niektórych hodowców jest pożądaną cechą.

Lasiodora parahybana

By George Chernilevsky [Public domain], from Wikimedia Commons

Jednolicie ubarwiony ptasznik imponujących rozmiarów. Dużym plusem jest szybki wzrost i ogromne wręcz przyrosty po wylinkach (oczywiście przy zapewnionych odpowiednich warunkach i żywieniu).

Chromatopelma cyaneopubescens

By snakecollecor [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons

Jest to średnich rozmiarów pająk, bardzo kolorowy (ciemno-zielony karapaks, niebieskie odnóża i pomarańczowy odwłok). Buduje swoje gniazdo między elementami wystroju terrarium z  produkowanej przez siebie olbrzymiej ilości pajęczyny. Gatunki wymienione poniżej również polecane do hodowli mają małą wadę – zbyt słaby apetyt i powolny wzrost. Natomiast rekompensują to sobie przepięknym ubarwieniem: Brachypelma albopilosum, Brachypelma smithi, Brachypelma boehmei, Brachypelma auratum, Brachypelma emilia, Brachypelma annitha, Brachypelma vagans. Na zakończenie odpowiedź na jeszcze jedno pytanie, które na pewno nasuwa się potencjalnemu początkującemu hodowcy.


Gdzie kupić ptasznika?

Najbardziej oczywista byłaby tu odpowiedź – w stacjonarnym sklepie zoologicznym. Choć w tym wypadku zaletą jest możliwość obejrzenia wybieranego okazu jednak ceny tych zwierząt w sklepach specjalistycznych są dość wygórowane a zwierzęta często są w nie najlepszej kondycji lub zwyczajnie chore. Można wybrać opcję kupna pająka w sklepach internetowych prowadzonych przez doświadczonych hodowców. W takim przypadku mamy gwarancję jakości i nie musimy bać się, że pająk w niedługim czasie padnie. Możemy też wybrać kupienie ptasznika bezpośrednio od innych pasjonatów lub na giełdach terrarystycznych które są organizowane co jakiś czas w większych miastach i w tych przypadkach również możemy liczyć na rzetelnego sprzedawcę. Jest jeszcze możliwość zakupu zwierzaka na portalu aukcyjnym ale ta opcja jest raczej mało wiarygodna. Teraz wypada już tylko  życzyć Wam powodzenia.

3 KOMENTARZE

  1. Mam pytanie. Mam lub miałem w domu ptasznika. Ponad L12. Moze ze 2 tygosnie po.jego wylince wyjechałem na 6 tygodni. PO powrocie w pusciutkiej miseczce na wodę znalazłem…. Właśnie nie wiem co…. Albo samą wylinke albo (Mam nadzieje martwego ptasznika). Niestety wygląda to jak wycinka bo.nie ma całego odwloka I nogi są.puste. Natomiast na podłodze obok terrarium znalazłem najprawdopodobniej ślady jego pajęczyny . choć mam naiwnie nadziej że to jakaś inna pajęczyna. Mam więc pytanie czy po 2 tygodniach od ewentualnej śmierci ciało pająka może tak wyschnac I wyglądać jak wycinka czy też powinienem.za wszelką cenę odszukać tego potwora żeby mama nie dostała zawału jak gonprzypaskiem gdzieś znajdzie na podłodze.

    • Naucz się podstawowych wiadomości o prasznikach bo to co napisałeś mnie osłabia nawet nie podałeś gatunku ani nie pokazałeś zdjęcia

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj