Bywają psy duże jak kucyki i małe jak wiewiórki. Jedne rasy wyglądają groźnie i dziko, inne łagodnie i sympatycznie jak pluszowe przytulanki. Rozmaitość wymiarów, kształtów, kolorów i typów jest wprost niezliczona. Jest jednak kilka ras, które wyróżniają się od całej reszty wyglądem tak niezwykłym, a czasem nawet komicznym, iż trudno nieraz uwierzyć, że to w ogóle psy. Nierzadko te dziwaczne czworonogi to wybryki natury wyodrębnione przez hodowców i zamienione w ciekawostki.
Niektóre rasy zawdzięczają niezwykłe kształty lub rodzaj szaty nietypowym warunkom klimatycznym lub terenowym, do których musiały się przystosować. Na dodatek wiele z nich to odmiany bardzo rzadkie, nieczęsto można więc je zobaczyć, co jeszcze dodaje im niezwykłości. Za przykład może tu posłużyć San Juan Teotihuacan – dziwny pies o dziwnej nazwie. To azteckie słowo znaczy „bez włosów” i jest nazwą szczególnego zwierzęcia o pomarszczonej skórze i uszach jak skórzane żagle. Uważa się je na bardzo starą rasę, pochodzącą jeszcze z starej cywilizacji azteckiej.
Nagi pies meksykański (Xoloitzquintle)
Aztekowie cenili także innego pozbawionego sierści psa, występującego współcześnie – nagiego psa meksykańskiego inne nazwy to (Xoloitzquintle, Mexican Hairless, Tepeizeuintli). Psy te występują w trzech odmianach – mały, średni i duży. Mają jedwabistą skórę i duże uszy. Są zadziwiająco odporne i nie wymagają specjalnej troski. Zimą nie trzeba zawijać ich w ciepłe ubranka, bo wręcz lubią sobie pohasać na chłodzie. Obowiązujący wzorzec rasy pojawił się 8 października 2012 roku[3]. Hodowane były w Meksyku, by ogrzewać stopy właściciela podczas snu. Składane były również przez Azteków jako rytualne ofiary. Obecnie nie są zbyt popularną rasą.
Chiński grzywacz (chinese crested dog)
Jest to inna rasa blisko spokrewniona z meksykańską a wyglądająca jeszcze dziwniej. Jego pastelowa, plamista skóra jest odsłonięta na całym ciele z wyjątkiem głowy, łap i ogona, na których rosną kępki delikatnych włosów. Jego zaskakująco ciepła i miękka skóra zmienia barwę w ciągu roku jaśniejąc na zimę. Rasa ta istnieje od co najmniej 1000 roku p.n.e.
Puli i komondor
Równie dziwnie wyglądają psy obdarzone wręcz przeciwną cechą, czyli nadmiarem włosa. Wiele dużych ras ma gęstą, wełnistą szatę, ale dwie wyróżniają się sierścią tak gęstą, że w ogóle trudno pod nią dojrzeć psa. Obydwa typy to węgierskie psy pasterskie rasy puli i komondor z regionów o bardzo surowym klimacie. Psy te przypominają wyglądem chodzące dywaniki, dzięki swojemu gęstemu, lokowatemu włosowi. Szata puli włoskiego psa pasterskiego sięga do samej ziemi zakrywając nawet łapy. Zaś czysto biały pasterski komondor wygląda jak owieczka. Rasy te wymagają starannej pielęgnacji dla uzyskania najwyższego standardu.
Mops i Chiński shar-pei
Wiele można wyczytać z wyrazu psiego pyska, a niektóre psy po prostu nie mogą wyglądać nie komicznie. Wiele ras jak mops lub shar-pei ze skórą o kilka rozmiarów za duża, budzi sympatię dzięki swej zabawnej pomarszczonej mordce. Chiński shar-pei do niedawna był tak rzadko spotykany, że praktycznie traktowano go jako rasę wymarłą – a już na pewno najrzadszą rasę świata. Na szczęście dla siebie, ten zabawny czworonóg przemówił do wyobraźni europejskich miłośników psów, którzy rozpoczęli planową kampanię hodowlaną by rasę tę ocalić. Natomiast krępe i barczyste mopsy cieszą się wielką popularnością. Ich pochodzenie nie jest pewne, ale obrazy i porcelanowe figurki świadczą o ich popularności od wieków. Są bardo inteligentnymi i wesołymi towarzyszami, jednak od właścicieli wymagają dużego zaangażowania.
Boston terier
Kufa boston teriera (okrągłogłowego) jest tak spłaszczona, że sprawia wrażenie, jakby pies zatrzymał się na ścianie. Boston terier łatwo adaptuje się do zmieniających warunków otoczenia, towarzyski i tolerancyjny wobec dzieci (o ile nie są zbyt napastliwe). Czujny, bez nadmiernej skłonności do szczekania, bardzo przywiązuje się do swych domowników, lecz jest psem jednego właściciela – jest jemu bezgranicznie oddany.
Chow chow
Charakterystyczny chow chow to potomek szpica. Gęsta puszysta sierść, szeroka głowa i kryza wokół szyi upodabnia go do lwa, sztywno kroczącego na kocich łapach. Wbrew pozorom nie jest jednak krwiożerczy, choć zachowuje czasem rezerwę i może zagrozić obcemu. Jest absolutnie lojalnym towarzyszem i użytecznym stróżem, choć niełatwym do wychowania. Ze względu na podatność na wiele chorób trzeba utrzymywać go w nieskazitelnej czystości.
Bedlingtom teriery
Wygląd pewnych ras psów został udziwniony przez selektywną hodowlę lub nawet zabiegi chirurgiczne, mające utrzymać ich zgodność z wzorcem. Bedlingtom teriery strzyżone są specjalnie, by podkreślić ich podobieństwo do owcy oraz zaprezentować dziwnie obwisłe uszy. Wielu rasom skraca się ogony, obcina albo kształtuje pod specjalną czapką uszy. Nic dziwnego, że takie zabiegi bywają przyczyną złego samopoczucia a nawet kłopotów zdrowotnych psów. Niektóre zwierzęta mają kłopoty z oddychaniem. Jeśli zaś skóra wokół oczu staje się tak pomarszczona, że pies nie widzi, konieczny jest zabieg, który skoryguje tę wadę.
