Większość kotów długowłosych należy do egzotycznie wyglądających kotów zwanych popularnie perskimi. Są też liczne koty długowłose, które nie należą do persów. Większość z nich pochodzi z krajów o zimnym klimacie, gdzie długie futro jest pożyteczne. Przedstawicielami tej grupy są: koty balijskie, angorskie, norweskie leśne, Ragdoll i maine coon.
Kot perski
Jest to klasyczny kot długowłosy. Ma charakterystyczne krępe ciało, okrągły pyszczek i głowę, krótki nos oraz krótkie, mocne nogi. Futerko jego jest długie i bogate o długich, miękkich, wełnistych włosach poszycia, które są przykryte nieco bardziej szorstkimi włosami pokrywy.
Kot balijski
Zasadniczo jest to długowłosy kot syjamski, ma to samo długie i szczupłe ciało i szpiczastą głowę. Futerko jest średniej długości i bardzo miękkie.
Kot angorski
Jedna z naturalnych kotów długowłosych. Kot angorski jest szczupły, ma długi tułów i szpiczastą głowę oraz jedwabiste, średniej długości futerko, które jest łatwiejsze w pielęgnacji niż futerko kotów perskich. Jest to rasa zupełnie nie podobna do żadnej innej.
Kot norweski leśny
Naturalna i nadzwyczaj odporna rasa. Norsk Skaukatt, bo tak go nazywają w rodzinnym kraju, ma średnią budowę ciała i podwójne futro, składające sie z odpornych na wodę włosów pokrywy i gęstego podszycia.
Ragdoll
.JPG){kind=link}
Jest on przykładem dużego kota o muskularnej budowie i długim, ale mniej obfitym niż u persów futerku. Inną jego charakterystyczną cechą jest skłonność do wiotczenia mięśni kiedy kota trzyma się na ręku.