Strona główna Ciekawostki Czym możesz zarazić się od swojego psa?

Czym możesz zarazić się od swojego psa?

Uwielbiamy nasze zwierzęta i pozwalamy im na wiele, ale w kwestii kontroli i zapobiegania chorób, istnieje sporo możliwości infekcji i zarażeń, które możemy złapać od naszych psów i kotów. Niektóre z nich mogą być nawet śmiertelne, wiec nie należy tego bagatelizować! Co zatem może nam grozić?


Istnieje wiele chorób, którymi człowiek może zarazić się od psa lub innych zwierząt domowych i gospodarskich. Nazywa się je choroby odzwierzęce i zoonozy. Słowo „zoonoza” oznacza dowolne choroby przenoszone ze zwierząt na ludzi. Istnieje co najmniej 39 ważnych chorób, które ludzie łapią od zwierząt, ok. 42 infekujące przez jedzenie lub dotykanie żywności i wody zanieczyszczonej odchodami zwierząt, oraz co najmniej 48 chorób, które ludzie mogą uzyskać przez ukąszenia owadów, które ucztowały wcześniej na zakażonym zwierzęciu. Najbardziej znanym i budzącym lęk przykładem choroby odzwierzęcej przenoszonej m.in. przez psy jest wścieklizna, jednak zoonozy takie obejmują więcej schorzeń. Od różnych zwierząt można zarazić się też dżumą, żółtą febrą, wirusem Ebola i cholerą. Co najmniej jedno poważne badanie wykazało, że psy mogą być bezobjawowo zarażone wirusem Ebola, choć prawdopodobieństwo jego przenoszenia na ludzi pozostaje niejasne. W naszym klimacie mogą nam zagrażać m.in. następujące zoonozy od psów:

Dermatoza, zwana też liszajem obrączkowym lub grzybicą skóry.

Choroba skóry wywołana przez mikroskopijne grzyby. Na ludzi mogą ją przenosić różne zwierzęta, w tym psy i koty. Skórne infekcje grzybicze u ludzi mogą też pochodzić z zanieczyszczonego przez zwierzęta otoczenia, np. z gleby i starych dywanów. Dermatozy powodują zmiany skórne, swędzące egzemy. Jeśli twoje zwierzę ma uszkodzenia skóry i takie objawy, trzeba jak najszybciej iść z nim do weterynarza i zdiagnozować przyczynę. U ludzi liszaj zwykle leczy się miejscowo lub doustnie lekami przeciwgrzybiczymi.

Świerzb skórny wywołany roztoczami.

Choroba skóry wywołana przez mikroskopijne roztocza należące do pajęczaków, które drążą w skórze korytarze, wzbudzając intensywne swędzenie, drapanie i egzemy. Psy chore na świerzb bardzo cierpią, opętanie się drapią, tracą sierść, pokrywają się ranami i strupami. W miarę postępu choroby, organizm psa ulega też stopniowemu wycieńczeniu i ogólnemu wyniszczeniu. Nieleczona choroba może być nawet śmiertelna. Ludzie są gospodarzem nieswoistym roztoczy psich, co oznacza, że porażenie nimi będzie się samoograniczać, a zarażone osoby nie stracą wszystkich włosów, jak to jest u zainfekowanych psów. Chore psy i koty trzeba natychmiast izolować, zabrać do weterynarza i leczyć.

Borelioza zwana też chorobą z Lyme lub krętkowicą kleszczową.

Wywołują ją bakterie zaliczane do krętków Borrelia burgdorferi, które przenoszą kleszcze. Pajęczaki te mogą z kolei łatwo przenieść boreliozę z psów też na ludzi. Jest to stosunkowo nowa choroba, bo diagnozuje się ją dopiero od drugiej połowy lat 80. XX w. Nie wszystkie kleszcze są zainfekowane ta chorobą, gdy jednak dojdzie do zarażenia, to w ciągu 1-2 tyg. od infekcji ludzie dostają wysypkę z gorączką, bólem głowy, mięśni i stawów. Jeśli choroba nie zostanie zdiagnozowana i leczona, objawy będą się nasilać i mogą spowodować też zmiany psychiczne, a w krańcowych przypadkach śmierć. Borelioza to jedna z częstszych chorób przenoszonych przez kleszcze.

Salmonelloza

Choroba wywoływana przez bakterie Salmonella Sp. żyjące w przewodzie pokarmowym. Można się nią zarazić ze skażonej, surowej i niedogotowanej żywności i od zainfekowanych zwierząt, w tym psów. Ludzie i psy będą wtedy mieli objawy ze strony przewodu pokarmowego, który ta bakteria atakuje (biegunka, gorączka, bóle brzucha), dlatego nie należy karmić psa surowym nadpsutym mięsem. Wirus dostaje się do kału i może zanieczyścić futro, pióra, łuski zainfekowanych zwierząt.

Leptospiroza

Infekcja bakteryjna roznoszona przez kontakt z moczem zainfekowanego zwierzęcia, np. psa. Potencjalnymi źródłami mogą też być dzikie zwierzęta (myszy i szczury), ich odchody, zanieczyszczona przez nie woda itp. Bakterie wywołujące tę chorobę mogą przetrwać w wodzie lub w glebie przez wiele miesięcy. Zwierzęta nie wykazują oznak infekcji, ale u zarażonych ludzi może dochodzić do uszkodzenia nerek, zapalenia opon mózgowych, żółtaczki, niewydolności wątroby, niewydolności oddechowej i śmierci. Ludzie powinni też unikać kontaktu z potencjalnie skażoną, nieprzegotowaną wodą.

Brucelloza

Choroba bakteryjna infekowana przez kontakt od zwierząt hodowlanych, w tym psów. Rolnicy, hodowcy i weterynarze są najbardziej na nią narażeni. Zarażeni ludzie mogą mieć objawy grypopodobne, takie jak gorączka, poty, utrata apetytu, ból głowy, mięśni i pleców. Zwierzęta podejrzane o zakażenie wirusem brucellozy powinny być natychmiast izolowane i leczone.

Giardia lamblia

Choroba wywoływana przez małego pierwotniaka pasożyta jelitowego, stosunkowo powszechnego u psów, kotów, ludzi i wielu innych gat. Objawy są takie same u zwierząt i ludzi i obejmują problemy jelitowe m.in.: mdłości, biegunkę, skurcze żołądka, kolki jelitowe, gazy, odwodnienie. U niektórych ludzi i zwierząt przebiega bezobjawowo. Chociaż uważa się, że czynnik ryzyka zakaźnej lambliozy u psów jest mały, jest to jednak możliwe i trzeba stosować odpowiednie środki ostrożności (higiena, mycie rąk). Giardia lamblia może przetrwać na zewnątrz ciała przez długi czas i rozprzestrzenia się na wiele sposobów – np. przez zanieczyszczenia zwierzęcym kałem, na brudnej sierści i najczęściej przez zainfekowaną wodę. Zainfekowane psy mogą zarażać się z ludźmi nawzajem. Pilnuj psa, by nie pił wody z kałuż mogących być zanieczyszczonymi fekaliami zwierzęcymi (np. podczas wędrówek i biwakowania na łonie natury, na wsi). Jeśli pies ma biegunkę, trzeba jak najszybciej iść do weterynarza.

Kryptosporydioza, zakażenie Cryptosporidium

Choroba roznoszona ze skażonego jedzenia i wody oraz czasem przez psy, koty i inne zwierzęta hodowlane. Wywołują ją pierwotniaki z rodzaju Cryptosporidium, powodujące zakażenia układu pokarmowego. Zwierzęta mogą je przenosić w kale, którym infekują otoczenie i czasem ludzi. Objawy obejmują łagodną do ciężkiej infekcję układu pokarmowego, w tym wodnistą biegunkę, gorączkę, skurcze brzucha, nudności i wymioty.

Pasożytnicze robaczyce jelitowe

Np. glistnica, czyli infekcja pasożytnicza jelitowa wywoływana przez robaki obłe glisty z rodzaju Ascaris (np. groźna toksokaroza wywoływana przez glisty psie i kocie). Może to być też tasiemczyca – np. bąblowica czyli zakażenie tasiemcem bąblowcowym (Echinococcus granulosus) lub bruzdogłowcem szerokim (Diphyllobothrium latum). Występują też infekcje tegoryjcami, które mogą zamieszkiwać w jelicie cienkim psa lub kota. Objawy zakażenia robaczycami jelitowymi u ludzi to m.in. bolesne i swędzące infekcje skóry, uszkodzenia narządów wewnętrznych, choroby dróg oddechowych, krwawienie z jelit, stany zapalne i bóle brzucha, wychudzenie, bóle mięśni, problemy ze wzrokiem, porażenia nerwów itp. Tasiemiec bąblowcowy jest na tyle groźny, że może nawet powodować śmierć żywiciela, którym może być człowiek. Aby twój pies nie zainfekował siebie i ciebie tymi pasożytami, trzeba go raz w roku lub co pół roku odrobaczać. Kontakt z jajami tych pasożytów mamy wraz z odchodami zakażonych zwierząt (na ich sierści, w ziemi). Dlatego należy też zawsze myć ręce po kontakcie z nimi, szczególnie przed jedzeniem.

Wścieklizna

Najgroźniejsza choroba odzwierzęca wywoływana przez kilka różnych gatunków wirusów z rodzaju Lyssavirus i rodziny Rhabdoviridae. Bardziej powszechna jest u zwierząt dzikich, ale psy i koty też są potencjalnymi nosicielami. Przekazują ją ludziom przez ukąszenie, kontakt ze swoją krwią i śliną. Po ukąszeniu objawy rozwijają się długo. Początkowo mogą obejmować gorączkę, obolałość i senność, ale szybko zmieniają się też w objawy neurologiczne, w tym dezorientację, splątanie, pobudzenie, zmiany mentalne, agresję i przede wszystkim wodowstręt. Objawy neurologiczne kończą się śmiertelnie. Przebieg choroby jest taki sam u ludzi. Bardzo ważne, aby psy na bieżąco szczepić przeciw wściekliźnie (w Polsce to obowiązek prawny raz w roku). Trzeba też unikać kontaktu z nieznanymi zwierzętami, zwłaszcza dzikimi (np. lisami, nietoperzami). Podejrzenie wścieklizny u ludzi leczy się serią bolesnych zastrzyków.

UWAGA!

Szansę na zarażenie chorobą zoonotyczną zwiększa upośledzenie układu odpornościowego z powodu choroby lub z ogólnie złego stanu zdrowia. Szczególnie narażeni są: ludzie starsi i dzieci, przewlekle i ciężko chorzy, osoby zarażone HIV i AIDS, kobiety w ciąży, pacjenci leczeni chemio- i/lub radioterapią, osoby z niedoczynnością układu odpornościowego, po transplantacjach narządów i/lub szpiku kostnego.

Czy jeśli twój pies jest czynnikiem ryzyka, to powinieneś się go pozbyć? Absolutnie nie! Oznacza to tylko, że musisz być bardzo ostrożny w stosunku do pupila (szczepienia ochronne, odrobaczanie, mycie psa i jego misek na jedzenie i wodę) i dbać o higienę (mycie rąk, dezynfekcja, unikanie kontaktu z moczem i kałem psa). Poza tym istnieje wiele badań, które udowodniły, że korzyści z posiadania zwierząt (szczególnie gdy mamy chroniczne choroby, np. uczulenia), są niezmierzenie wielkie! Nawet lekarze polecają obecnie zwierzęta domowe swoim chorym pacjentom, jako zapobiegawczo-uodparniającą terapię leczniczą.

2 KOMENTARZE

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Exit mobile version