Kupujemy żółwia. Wybór gatunku. Transport

Kiedy decydujemy się na kupno żółwia powinniśmy się najpierw zapoznać z charakterystyką poszczególnych gatunków tak, aby dopasować przyszłego ulubieńca do naszych warunków mieszkaniowych, umiejętności hodowlanych oraz czasu jaki będziemy mogli i chcieli mu poświęcić.

Żółwie wodne i ziemnowodne 

Wymagają większej ilości zabiegów pielęgnacyjnych niż lądowe. Głownie chodzi tu o konieczność wymiany wody w akwariach i basenach, używanie do tego odstanej wody itp. Nie wymagają natomiast wynoszenia na spacer, niemniej jednak kontakt ze słońcem jest dla nich także niezbędny.

Żółwie lądowe

Łatwiej się oswajają. Są to zwierzęta łagodne, można je bez obawy brać do rąk i wykonywać wszystkie zabiegi pielęgnacyjne. Jedynie przy gatunkach drapieżnych (np. żółwiak kolcowaty, żółwiak chiński) należy zachować większą ostrożność.

Wygląd i stan zdrowia

Mimo skłonności do kupowania małych słodkich żółwików, początkującym hodowcom poleca się dorosłe osobniki. Lepiej znoszą one zmiany warunków bytowych i stresy związane z przenoszeniem ze sklepu lub miejsca hodowli do domowego terrarium. Duże żółwie są też bardziej odporne na choroby a jeżeli już zachorują  ich leczenie ma leprze rokowania. Małe żółwiki potrafią niestety paść w ciągu kilku dni po wystąpieniu symptomów choroby a także ich zimowanie jest bardziej ryzykowne. Najbezpieczniej kupić żółwia w wyspecjalizowanych sklepach zoologicznych lub od doświadczonych hodowców.

Kupowanie na targowiskach i niewiadomego pochodzenia wiąże się z ryzykiem nabycia chorego zwierzęcia, wycieńczonego nieodpowiednimi warunkami transportu lub zarażonego bakteriami, np. Salmonellą, częstą u żółwi stepowych. Ponadto niektóre gatunki podlegają w Polsce ochronie i wymagają odpowiedniego zezwolenia lub świadectwa CITES. Ewentualnie zaświadczenia o urodzeniu w niewoli wydane przez powiatowego lekarza weterynarii. Więcej na temat kwestii prawnych zakupu i hodowli żółwi napisaliśmy w artykule „Żółwie w przepisach unijnych„.

Oceniając stan i wygląd pancerza zwracamy uwagę na na jego gładkość, połysk,ubytki i pęknięcia, ewentualne ślady wżerów po przebytej grzybicy. Następnie sprawdzamy sprawność odnóży. Zdrowy żółw chowa dotkniętą palem kończynę. Chodząc, utrzymuję ciało równolegle do podłoża. Wygląd oczu może wzbudzić podejrzenie jeżeli nie szeroko otwarte i błyszczące. Kloaka zaś powinna być sucha, zamknięta i nie uwypuklać się na zewnątrz. Żółw powinien też posiadać pazury na wszystkich kończynach. Ogólną kondycję sprawdzamy zawieszając go za przednie nogi między dwoma palcami naszej ręki. Zdrowe, silne zwierzę trzyma się mocno i nie spada, jeżeli zaś położymy żółwia na grzbiecie powinien usiłować odwrócić się do normalnej pozycji (nie dotyczy to żółwi przestraszonych, które wciągają głowę i nogi).

Transport żółwia

Do przewiezienia żółwia wystarczy pojemnik niewiele większy od niego (aby uniknąć obijania się zwierzęcia), wyściełany sianem, liśćmi, mchem itp – dla lądowego a mokrą ligniną – dla wodnego lub wodno-lądowego. Pojemnik musi mieć otwory wentylacyjne. Transportując naszego pupila do domu unikamy wstrząsów i kołysania, działa to bowiem na żółwie wyczerpująco. Żółwie źle znoszę gwałtowne zmiany temperatur, dlatego w okresie zimowym do transportu używamy pojemników wyłożonych warstwą izolującą np.styropianem. Przed transportem żółwia nie karmimy. Dobrym sposobem przygotowania gada do transportu jest lekkie obniżenie mu temperatury, stanie się wtedy, podobnie jak wszystkie zmiennocieplne, spokojny i nieco ospały.

Kwarantanna

Nowo nabytego żółwia należy najpierw starannie umyć. Pancerz można na mokro wyczyścić miękką szczoteczką do paznokci. Następnie pozostawić zwierzę w letniej kąpieli na co najmniej pół godziny, poprawi to jego samopoczucie po transporcie a w przypadku odwodnienia pozwoli uzupełnić zapasy wody. Teraz, wcześniej przygotowany dom dla żółwia może zostać zasiedlony przez naszego pupila.

Jeżeli nie mamy pewności jak nasz żółw był wcześniej karmiony możemy mu podać zapobiegawczo preparat multiwitaminowy i witaminę A+D. Konieczne jest też odrobaczenie naszego zwierzaka. Zabieg taki traktujemy rutynowo szczególnie w przypadku żółwi lądowych. Do momentu zakończenia odrobaczani zachowujemy kwarantannę koniecznie często wymieniając podłoże w terrarium szczególnie po wypróżnieniu żółwia. Pozwoli nam to uniknąć powtórnego zarażenia się zwierzęcia pasożytami. Z tego powodu nie umieszczamy go od razu w docelowym terrarium. Ponieważ konieczność jego dezynfekcji mogła by nas zmusić do zniszczenia całego wystroju.

Wysiedlanie do wiwarium

Żółwie nie są zwierzętami stadnymi. W pary łączą się tylko w okresie godów. Jednak zazwyczaj dobrze się czują hodowane w małych grupkach maksymalnie 2 – 3 osobniki. Mimo to samce mogą czasami wykazywać pewną agresję wobec siebie. Możemy wtedy próbować przyzwyczajać je do siebie, łącząc zwierzęta początkowo na kilka godzin i stopniowo wydłużać czas ich wspólnego przebywania.

Zazwyczaj żółwie nie zwracają na siebie uwagi traktując się nawzajem jak przeszkodę terenową. Mogą się wspinać po sobie, lub spychać na bok. Jest to jednak zachowanie nieszkodliwe. Warto jednak nie łączyć osobników dorosłych z młodymi. Dorosły żółw mógłby wtedy niechcący szkodzić swojego młodego towarzysza.