Bardzo wiele osób posiada lub pragnie posiadać przyjaciela psa. Niestety ci nasi czworonożni przyjaciele nie żyją tak długo jak my ludzie. Świadomość ta niejednego może wpędzić w czarną rozpacz już na starcie. Przecież to mocno przygnębiająca sytuacja, na którą nigdy nie można być przygotowanym i której ostatecznie i tak nie zapobiegniemy. Warto jednak wiedzieć, że istnieją najdłużej żyjące rasy psów i może właśnie takie powinniśmy sobie wybrać? Poniżej omawiamy jak długo żyją psy i od czego to zależy, jak określać psi wiek w porównaniu z ludzkim, a także jak rozpoznać objawy starzenia u psów oraz czy można odwlec je w czasie. Zamieszczona została też oczywiście lista zawierająca najdłużej żyjące rasy psów na świecie.


Psy nie to maskotki, zabawki i jedynie domowi pupile. To także prawdziwi członkowie rodziny i najwierniejsi przyjaciele. Pamiętajmy jednak, że prędzej czy później każdy pies zacznie się starzeć, a jego właściciel będzie musiał zmierzyć się z faktem, że jego ukochany pupil w pewnym momencie od niego odejdzie na zawsze za słynny „tęczowy most”. Każdy kochający właściciel chce oczywiście, by jego psiak był z nim w zdrowiu i sile jak najdłużej, jednak koniec jest nieuchronny. Okazuje się jednak, że jedne psy żyją potencjalnie dłużej, a inne niekiedy nawet znacznie krócej. Od czego to zależy i czy można mieć na to jakikolwiek wpływ?

Jak długo mogą żyć psy i od czego to zależy? Co decyduje o długości życia u psów?

O tym, jak długo będzie mógł potencjalnie żyć nasz pupil, podobnie jak u nas, w głównej mierze decydują przede wszystkim geny. Jednak bardzo ważne znaczenie mają też inne czynniki, jak np. rasa i wielkość ciała, kondycja i prowadzony tryb życia, czy też zdrowie i prawidłowa dieta. Panuje zasada, że im pies jest większy rozmiarami ciała, tym proces starzenia postępuje u niego szybciej (większe rasy charakteryzują się szybszym tempem starzenia). W związku z tym, duże psy żyją przeciętnie krócej, niż średnie i małe.

Wiek i długowieczność u psów zależy też od indywidualnych (osobniczych) predyspozycji genetycznych (osobniki dziedziczące po rodzicach skłonność do dobrego zdrowia i dłuższego życia) oraz od rasy (małe psy żyją potencjalnie najdłużej). Maksymalny wiek u psów określa się przy tym zwykle średnio na 8-15 lat, to jednak są też psi rekordziści, którzy dożyli znacznie dłużej (25-29 lat).

Weterynarze coraz częściej zauważają też w ostatnich latach, że podobnie jak u ludzi, również psy zaczynają żyć coraz dłużej. Ponoć wpływają na to coraz lepsze warunki życia i wyspecjalizowana opieka weterynaryjna. Wielu specjalistów uważa jednak, że zanieczyszczenie środowiska, konserwanty i GMO w karmie dla psów wręcz odwrotnie – skraca im życie. Temat ten jest jak na razie dyskusyjny, gdyż istnieje zbyt mało dowodów badawczych na ewidentne potwierdzenie która teoria jest relatywnie właściwa. Niemniej powiązanie rasy i wielkości ciała z długowiecznością u psów wykazano w sposób ewidentny.

Inne badania dowodzą ponadto, że dłużej żyją też łagodne i przyjazne psy, w porównaniu z osobnikami bardziej agresywnymi (także w odniesieniu do ras agresywnych). Pamiętajmy jednak, że długość życia u psów zawsze jest najbardziej uzależniona od jakości ich warunków bytowych i życia, jakie im zagwarantujemy. Wpływa to na ich samopoczucie oraz zdrowie, które przekładają się na krótko- lub długowieczność.

Dlatego najdłużej na pewno będą żyły psy zadbane, zaopiekowane weterynaryjnie, dobrze żywione, mające odpowiednią codzienną dawkę ćwiczeń, ciepłe schronienie i mnóstwo troskliwej opieki. Takie psy nie są narażane na żaden stres psychiczny i fizyczny oraz na choroby, a ich organizmy stają się zdecydowanie wytrzymalsze. Wtedy nawet pies rasy potencjalnie krótkowiecznej może sobie pożyć zaskakująco długo.

Oczywiście genetycznie lepsze są tez pod tym względem kundelki, w porównaniu z rasowcami. Zasada jest bowiem taka, że im większe zróżnicowanie genetyczne jak u kundelków, tym lepsze zdrowie, wytrzymałość i odporność. Chcąc, by nasz pupil został z nami jak najdłużej, dbajmy o niego uczciwie i maksymalnie jak najlepiej. Mając psa pamiętajmy przy tym, że jego wygląd i kondycja świadczy o nas, o naszym stosunku do niego. Nasz pies to nasza wizytówka.


Najdłużej żyjące psy świata – rekordy Guinessa.

Takich długowiecznych psów w różnych źródłach wymienia się kilka. Za najstarszego uchodzi psiak o imieniu Max, mieszaniec rasy beagl, teriera i jamnika, który wg Księgi Rekordów Guinessa dożył 29 lat i 282 dni. Uznano go za udokumentowanie najdłużej kiedykolwiek żyjącego psa na świecie. Pamiętajmy przy tym, że takie oficjalne statystyki wymagają potwierdzenia wieku psa odpowiednimi dokumentami. Bez tego rekord nie zostanie oficjalnie uznany. Jest to więc wiarygodne źródło informacji. Niemal taki sam wiek osiągnął też inny słynny psiak o imieniu Bluey, reprezentant rasy australijski pies pasterski (Australian cattle dog) – dożył 29 lat i 160 dni. Inny znany pies rasy beagle o imieniu Butch mieszkający w Wirginii w USA dożył z kolei 27 lat. To są jednak wyjątki i przeciętnie psy nie żyją aż tak długo.

Objawy starzenia się u psa.

Każdy posiadacz psa powinien mieć świadomość, że wiedza o tym kiedy psy zaczynają się potencjalnie starzeć, jest bardzo ważna i ma niezbędny wymiar praktyczny. Każdy pies senior pod wieloma względami wymaga bowiem zmiany jego traktowania. Starzejący się pies, podobnie jak stary człowiek zaczyna coraz bardziej niedomagać i chorować, więcej śpi, jest mniej ruchliwy i słabszy (staje się bardziej podatny na infekcje, choroby stawów i kręgosłupa), pogorszeniu zaczyna stopniowo ulegać jego słuch i wzrok (może rozwinąć się zaćma), może zacząć miewać problemy trawienne, gastryczne, wydolnościowe, zaburzenia kardiologiczne, choroby zębów i dziąseł (np. kamień nazębny, postępujące ubytki zębów), a nawet choroby nowotworowe.

Dlatego bardzo ważne jest, aby stare psy przenieść w cieplejsze i wygodniejsze miejsce, zacząć je lepiej karmić pokarmem delikatniejszym i łatwiej strawnym (najlepiej dedykowanym właśnie psom starym), regularnie chodzić z nimi na wizyty kontrolne u weterynarza. Tylko bieżąca kontrola stanu zdrowia starzejącego się psa pozwoli wychwycić w porę wszelkie nieprawidłowości i w razie potrzeby wdrożyć w porę właściwe leczenie.

O długości życia psa najbardziej decydują przy tym jego wspomniane predyspozycje genetyczne i wielkość ciała. Przedstawiciele małych i średnich ras i takie same gabarytowo kundelki najszybciej osiągają dojrzałość płciową (już w wieku ok. 12 miesięcy), za to wolniej się starzeją i przez to dłużej żyją. Natomiast psy duże i bardzo duże dojrzałość osiągają później (dopiero po ok. 24 miesiącach), starzeją się znacznie szybciej i krócej żyją. W związku z tym należy wiedzieć, że pieski małe i małych ras staną się seniorami mniej więcej w wieku ok. 11 lat. Natomiast psy dużych ras i duże kundelki będą seniorami znacznie wcześniej, bo już ok. 7 roku życia. W tej fazie życia należy więc zacząć traktować je z większą atencją oraz zapewnić im o wiele lepszą opiekę i warunki bytowe.


Jak przeliczyć wiek psa na wiek ludzki?

Każdy właściciel psa pewnie nie raz zastanawiał się, jak najlepiej i najwłaściwiej można ocenić wiek psa, przyrównując go do naszego wieku ludzkiego. Tylko tak można bowiem w pełni zrozumieć w jakim wieku nasz pupil się akurat znajduje. Choć w mediach podawane jest wiele tego typu przykładów, to jednak wcale nie istnieje żaden uniwersalny wzór, umożliwiający takie dokładne wyliczenie/oszacowanie.

Pewne ogólne założenia przyjmuje się jednak szacunkowo na podstawie aktualnej wiedzy biologiczno-kynologicznej. Zgodnie z tym, pies po ukończeniu 2 lat życia, każdy kolejny ma mieć liczony jak ok. 5-7 lat ludzkiego życia (innymi słowy, trzyletni pies będzie miał wiek 2+5 lub 7 lat= 7 lub 9 lat). Jak jednak liczyć wiek u psów znalezionych, psów ze schronisk dla zwierząt bezdomnych? Przecież u nich zwykle nic nie wiadomo na temat ich wieku. Czy można jednak jakoś oszacować, ile w przybliżeniu taki pies może mieć lat? Jest to jak najbardziej możliwe, jednak musi to zrobić weterynarz, doświadczony behawiorysta, lub inny specjalista od psów.

Wiek psa można szacować na podstawie jego uzębienia oraz po liczbie siwych włosów w sierści. Wymaga to jednak posiadania dużego doświadczenia praktycznego. I tak, psy posiadające jeszcze wszystkie zęby mleczne mają ok. 4 miesięcy. Wszystkie zęby wymienione na stałe mają psiaki w wieku ok. 7 miesięcy. Później zęby starzeją się wraz z psem, ścierając się i powoli pokrywając się coraz większą warstwą kamienia. W wieku ok. 8 roku życia starciu ulegają jego kły, a ok. 10 roku życia zęby zaczynają mu już wypadać. Pierwsze siwe włosy u psów zaczynają pojawiać się na kufie (w okolicach szczęki i żuchwy) już w wieku ok. 4-5 lat. Potem ok. 6 roku życia zaczynają być widoczne również na czole. Natomiast u ok. 8-letnich psów siwieją także rzęsy. U jeszcze starszych psów delikatnie siwieje również klatka piersiowa. Oczywiście proces siwienia będzie tym lepiej widoczny, im ciemniejszego koloru sierść będzie nasz pies posiadał.


Najdłużej żyjące rasy psów.

Naukowcy od lat próbują ustalić, które rasy psów można uznać za mające potencjalnie najdłuższą oczekiwaną długość życia. Znany portal CanineJournal.com do takich ras zaliczył następujące rasy (w kolejności od najdłużej żyjącej):

  1. chichuaua,
  2. york,
  3. boston terrier,
  4. hawańczyk,
  5. shih-tzu,
  6. australijski pies pasterski (jedyna rasa średniej wielkości w tym zestawieniu).

Wymienione rasy żyją średnio ok. 12-16 lat. Natomiast do ras mających najkrótszą oczekiwaną długość życia (przeżywają średnio tylko ok. 5-9 lat) na portalu tym zaliczono m.in. (w kolejności od najkrócej żyjącej):

  1. doga de Bordeaux,
  2. doga niemieckiego,
  3. berneńskiego psa pasterskiego,
  4. wilczarza irlandzkiego,
  5. mastifa neapolitańskiego.

Każda osoba planująca zakup lub adopcję psa, powinna w kryteriach swojego wyboru uwzględnić również kwestię potencjalnej długowieczności takiego zwierzęcia. Najlepiej przecież, aby ten przyjaciel dożył z nami szczęśliwie i w zdrowiu sędziwego wieku. Oto ranking 15 najdłużej żyjących ras psów na świecie. Niektóre z nich mają bardzo podobne, potencjalnie identyczne predyspozycje w zakresie potencjalnie najdłuższej oczekiwanej długości życia.

Chihuahua – rasa o średniej długości życia ok. 18 lat, max ok. 20 lat

Rasa meksykańska, której nazwę nadano na cześć jednej z meksykańskich prowincji-stanów Chihuahua. Są to jedne z najmniejszych psów na świecie, ważące tylko ok. 2-3 kg. Pieski te są tak małe, że można je zmieścić w większej kieszeni. Chihuahua są przy tym dosyć odporne na choroby genetyczne i mają dużą zdolność przystosowywania się do skrajnych warunków klimatycznych. Miewają za to częstą hipoglikemię i liczne problemy stomatologiczne. Pieski te równie dobrze czują się w gorącym Meksyku, jak i w mroźnej Kanadzie.

Jack Russell terier – rasa o średniej długości życia ok. 16 lat, max ok. 20 lat

Jack Russell Terrier
Radosław Drożdżewski (Zwiadowca21) [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Rasa pochodząca z Anglii, gdzie stworzono ją pierwotnie do polowań na lisy i gryzonie. Są to bardzo energiczne, szaleńczo odważne, zaciekłe oraz niezwykle silne i wytrzymałe psy myśliwskie. Jako teriery uwielbiają biegać oraz przebywać i pracować na świeżym powietrzu. Potrzebują bardzo dużo ruchu, inaczej mogą stwarzać problemy behawioralne. Mają silny charakter i lubią być uparte, nie są więc polecane dla początkujących właścicieli.


Pudel – rasa o średniej długości życia ok. 15-16 lat, max ok. 20-25 lat

Autor: Pleple2000 [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html), CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/) lub CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)], źródło: Wikimedia Commons

Rasa uważana za jedną z najstarszych na świecie. Psy w tym typie były już znane w starożytności, co potwierdzają różne źródła historyczne. Pudle były szczególnie popularne u arystokracji, m.in. a w Anglii i Francji. Początkowo były to psy myśliwskie, później wyłącznie do towarzystwa jako psy salonowe, niekiedy też cyrkowe, ponieważ słyną z wielkiej inteligencji, szybkiego uczenia i zdolności akrobatycznych. We Francji i w niektórych innych krajach wykorzystywano je również do wyszukiwania w ziemi trufli, niezwykle drogich grzybów przyprawowych. W 1870 r. w Wielkiej Brytanii powstało stowarzyszenie psów rasowych Kennel Club, które zarejestrowało pudle jako jedną z pierwszych oficjalnie uznanych ras. Pudle są uważane za jedne z najinteligentniejszych psów, potrzebują jednak przy tym dużej uwagi oraz stymulacji psychicznych i fizycznych, robionych poprzez spacery, szkolenie i zabawę. Bez dużej uwagi ze strony właściciela, pudle szybko się nudzą i frustrują i mogą przez to sprawiać kłopoty behawioralne.


Cockapoo – rasa o średniej długości życia ok. 16 lat, max ok. 18 lat

Hurworth [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Mało znana i młoda rasa, stanowiąca mieszankę cocker spaniela i pudla. Ich wygląd jest pośredni dla obu tych ras. Są to psy uchodzące za bardzo towarzyskie, jednak również przy tym lękliwe i niezwykle silnie podatne na częste występowanie lęku separacyjnego.

Lagotto Romagnolo – rasa o średniej długości życia ok. 16 lat, max 17 lat

Laggoto romagnolo in the field

Psy te wywodzą i się z Włoch. Dziwna nazwa tej rasy w dosłownym tłumaczeniu oznacza „pies z Romanii”. Rasa myśliwska wykorzystywana tradycyjnie do aportowania na polowaniach, szczególnie zastrzelonego ptactwa podejmowanego z wody. Z powodu silnego węchu, psy te używano również do poszukiwań trufli. Lagotto Romagnolo są bardzo energiczne, ruchliwe, zwinne i inteligentne. Potrzebują jednak dużo uwagi i stymulacji. Inaczej popadają w nudę i frustrację, mogą też przejawiać niepożądane zachowania destrukcyjne. Często występują też u nich choroby wynikające ze skłonności genetycznych, jak dysplazja stawów biodrowych, padaczka i zmiany mózgowe pogarszające zachowaie.

Shih Tzu – rasa o średniej długości życia ok. 15 lat, max 20 lat

Rasa pochodząca z Tybetu, nazywana też czasem Chrysanthemum. Nazwa Shih-Tzu w dosłownym tłumaczeniu oznacza „pies-lew”, ponieważ ich długa sierść na przedzie ciała istotnie stwarza podobne wrażenie. Starożytni chińscy hodowcy tych piesków próbowali nadać im wygląd lwów bardzo cenionych w tradycyjnej sztuce orientalnej, jako symbol władzy i bogactwa. Są to jednak wcale nie lwie z charakteru, lecz spokojne małe pieszczochy i typowe reprezentacyjne pieski do towarzystwa. Stara rasa dawniej bardzo ceniona przez bogatą chińską arystokrację, jako drogi obiekt zbytku i luksusu, dostępny wyłącznie nielicznym. Psy te znane są już od czasów dynastii Ming.


Lhasa apso – rasa o średniej długości życia ok. 15 lat, max 20 lat

Lhasa apso

Rasa małych piesków do towarzystwa o długiej ozdobnej sierści, również pochodząca z Tybetu i także hodowana jako obiekt zbytku i luksusu na dworach szlachty, a także w buddyjskich klasztorach w tybetańskich, popularnych w Himalajach. W klasztorach psiaki te służyły jednak dla odmiany głównie do stróżowania mimo, iż swym wyglądem absolutnie nie sugerują tego typu zdolności.


Owczarek australijski – rasa o średniej długości życia ok. 15 lat, max 18 lat

Autor: Eva Holderegger Walser [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], źródło: Wikimedia Commons

Australian cattle dog wcale nie wywodzi się z Australii, lecz z rancz z zachodniej części Stanów Zjednoczonych Ameryki. Psy te faktycznie używano jednak od początku głównie do pilnowania i zaganiania bydła. Owczarki te mają wielkie zdolności pasterskie i ponoć niesamowity intelekt. Uwielbiają wykonywać nawet bardzo ciężkie i wycze5rpujące zadania. Są też bardzo wytrzymałe, energiczne, przez co wymagają sporej uwagi oraz dużej ilości ruchu i codziennych ćwiczeń, z powodu nieco dłuższej i puszystej sierści także częstej pielęgnacji. U rasy tej niestety występują też częste padaczki oraz problemy ze wzrokiem. Za to pod względem odporności, wytrzymałości i sprytu ponoć nie mają sobie równych. W słynnej Księdze rekordów Guinnessa jako najstarszego znanego psa wpisano właśnie przedstawiciela tej rasy o imieniu Bluey, który przeżył dokładnie 29 lat i 160 dni, umierając w 1939 r.

Boykin spaniel – rasa o średniej długości życia ok. 15 lat, max ok. 16 lat

Rasa reprezentująca oficjalnie amerykański stan Południowa Karolina (symbol-wizytówka tego stanu w USA). Są to energiczne psy myśliwskie średniej wielkości, w wyglądzie typowe jak inne spaniele. Stworzono je do polowań głównie na dzikie kaczki i indyki. Są bardzo ruchliwe, energiczne i zawsze gotowe do pracy i zabawy. Wymagają przez to bardzo dużej ilości ruchu, sporej uwagi i codziennych ćwiczeń, a powodu dłuższej sierści także regularnej jej pielęgnacji. Rasa ta jest też niestety podatna na takie choroby, jak dysplazja stawu biodrowego, zwichnięcie rzepki, ataki drgawkowe, oraz różne problemy ze wzrokiem.

Owczarek szkocki zwany Collie – rasa o średniej długości życia ok. 15 lat, max ok. 16 lat

Autor: Flavio Ferrari (Gwen) [CC BY-SA 2.0 ], Wikimedia Commons

Dosyć duża rasa wywodząca się z Anglii, Szkocji i Walii. Wykorzystywano ja tam jako słynne psy pasterskie zaganiające do pracy z owcami i bydłem. Collie jako typowe owczarki są bardzo energiczne i wymagają sporej uwagi oraz regularnych ćwiczeń. Z powodu długiej i puszystej sierści trzeba je też regularnie i intensywnie pielęgnować.

Szpic miniaturowy/Pomerania – rasa o średniej długości życia ok. 14 lat, max 16 lat

Rasa wywodząca się z Pomorza Europy Środkowej (współcześnie jest to obszar Polski Północnej i północno-wschodnich Niemiec), stąd jej nazwa. Szpice te są klasyfikowane przede wszystkim jako psy do towarzystwa. Popularność zyskały w 1888 r., dzięki brytyjskiej królowej Wiktorii, która zauroczyła się tymi pieskami w czasie jednej z wizyt we Włoszech i przywiozła sobie do Anglii jednego z nich. Dodatkowo od 2013 r. Pomeraniany są z kolei przez cały czas jedną z dwudziestu najpopularniejszych ras psów w USA.

Na temat tej rasy przeczytasz więcej w artykułach:


Beagle – rasa o średniej długości życia ok. 15 lat

By Taz80 / SEDIRI Eddy (Personal picture) [GFDL or CC BY-SA 3.0 ], via Wikimedia Commons

Niewielka rasa psów gończych pochodząca z Anglii. Beagle stworzono do polowań na dzikie króliki, zające i inną podobną małą zwierzynę łowną, choć czasem biorą też udział w psich sforach do polowań na jelenie. Mają doskonały węch, więc używa się je również jako psy tropiące i wykrywające (m.in. w służbach celnych i więziennych, np. do wyszukiwania zakazanych produktów spożywczych i narkotyków). Jest to dosyć stara rasa, popularna w literaturze i sztuce już od czasów elżbietańskich. Ostatnio pieski te są również częstymi aktorami w filmach i komiksach dla dzieci oraz bywalcami w telewizji. Stały się tak modne, ponieważ wyraz ich pyska pokazuje, jakby stale się uśmiechały i zapraszały do zabawy. I faktycznie są bardzo wesołe i chętne do figli, nieagresywne, żywiołowe i potrafiące biegać długi czas bez ustanku. Nadają się idealnie do domu z dziećmi, jednak wymagają sporej dawki ruchu i aktywności. Pewien beagle o imieniu Butch mieszkający w Wirginii stał się sławny, ponieważ dożył aż 27 lat (zmarł w 2009 r.). Niestety te urocze niewielkie pieski są też ulubioną rasą wykorzystywaną jako psy laboratoryjne w różnego typu badaniach (np. w testowaniu nowych leków, kosmetyków), przez co cierpią niezasłużone katusze. Różne organizacje pro-animals walczą od lat, by je z tego wyzwolić.

Maltańczyk – rasa o średniej długości życia ok. 15-16 lat

Autor: Ann (originally posted to Flickr as Emily 2000-2007) [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)], Wikimedia Commons

Typowa rasa małych, modnych piesków do towarzystwa. Maltańczyki wywodzą się z terenów Morza Śródziemnego. Rasa ta ma wiele zalet, w tym m.in. uroczy wygląd żywej maskotki oraz brak zmiany sierści na zimową, co eliminuje kłopotliwe linienie sezonowe. Przy właściwej pielęgnacji pieski te zrzucają tylko bardzo niewiele włosów. Dzięki temu uważa się je również za rasę hipoalergiczną. Ich sierść trzeba jednak codziennie pielęgnować i nieustannie czyścić brązowe zacieki pod oczami. Maltańczyki to również psiaki inteligentne i bystre (chętnie i szybko się uczą), bardzo żywe i temperamentne oraz niesamowicie towarzyskie i z natury łagodne. Swojego właściciela kochają nad życie i nie odstępują go zawsze na krok. Zaletą jest również fakt, że to zasadniczo raczej zdrowa rasa, słabo obarczona możliwymi chorobami genetycznymi.

Na temat tej rasy przeczytasz więcej w artykułach:

Jamnik – rasa o średniej długości życia ok. 15-16 lat

Autor: Lilly M [CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)], źródło: Wikimedia Commons

Rasa psów myśliwskich tzw. norowców, wywodząca się z Niemiec. Stworzono je do wypłaszania zwierząt łownych zamieszkujących podziemne nory – lisów, borsuków, dzikich królików. Jamniki od lat są też bardzo popularną rasą do towarzystwa (np. w USA to jedna z dziesięciu najpopularniej trzymanych szych ras psów). Jako norowce jamniki mają specyficzny wygląd – długi i wąski tułów oraz krótkie łapki. Niestety często rasa ta ma przez taką budowę ciała spore kłopoty z kręgosłupem. Należy więc uważać, by nie dopuszczać u jamników do otyłości, nie zmuszać ich do intensywnych treningów i skoków, czy chodzenia po wysokich schodach. Wszystko to dodatkowo sprzyja u nich możliwym urazom kręgosłupa. Mimo tej niedogodności, jamniki nie są jednak wcale delikatnymi kanap owcami, to przecież rasa myśliwska. Są więc bardzo żywe, ruchliwe, zawzięte i nieustępliwe na polowaniu. Do ludzi są wierne i pozytywnie nastawione. Uwielbiają zabawy i towarzystwo aktywnych właścicieli. Mogą żyć długo, jednak zależy to od opieki i warunków, w jakich będą utrzymywane. Wspomniana Księga Rekordów Guinnessa zawiera adnotację o jamników imieniu Chanel, który dożył aż 21 lat. Jamniki występują w wersji krótkowłose i długowłose.

Sznaucer miniaturowy – rasa o średniej długości życia ok. 14 lat

Stara rasa małych psów wywodzących się z Niemiec. Najpierw wyhodowano jednak sznaucery średnie, które pierwotnie używano w roli psów pasterskich. Potem uzyskano sznaucery olbrzymie (cenione jako dobre psy obronne i stróżujące) i na końcu miniaturowe (do towarzystwa). W 1926 r. amerykański Kennel Club miniatury te uznał jako oddzielną rasę. W 2008 r. w USA zajęły 11 miejsce na liście najpopularniejszych ras psów w tym kraju. Sznaucery mają zwykle dobre zdrowie, choć bywają czasem podatne na otyłość, problemy z oczami, hiperlipidemię, cukrzycę, zapalenie trzustki, a także kamienie pęcherza moczowego.

12 KOMENTARZE

  1. Mam pytanie posiadam 3 pieski i 1 sunię sunia w sylwestra skończyła 13 lat. Ma już siwe włosy zęby ma spiłowane kiedy śpi chrapie lecz nadal jest pełna energi biega chętnie bawi się z innymi psami
    Pilnuje podwórka i szczypie obce osoby. Na moje oko jest to mieszanka yorka i lisa jej mama była psem rodowodowym nigdy jej nie widziałam miła ok. 40 cm w kłębie dożyła chyba 17 lat a ojciec jest nie znany. Moja sunia jest z natury psem myśliwskim. I ile moja sunia tak by mogła żyć. Proszę o odpowiedź z góry dziękuję

  2. Miałam psa kundelka w typie owczarka. Dożył 17 lat, po 10 roku życia zaczął siwieć na pyszczku ale nigdy nie miał siwych rzęs ani siwej sierści na klatce piersiowej. Nie wypadł mu ani 1 ząb.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj