Wzrastająca świadomość właścicieli, odpowiednie żywienie i opieka, regularne szczepienie, poddawanie kotów zabiegom sterylizacji i kastracji, traktowanie mruczków niemal jak członków rodziny wpływają na dłuższe życie naszych kotów. Ale wraz z upływem lat, nasz kot i jego potrzeby się zmieniają. Ma inne potrzeby żywieniowe, temperament, już mniej czasu poświęca na zabawę, zamieniając ten czas na więcej spokoju i snu.


Kiedy kot jest seniorem?

Koty starzeją się bardzo różnie, zarówno pod względem wyglądu, zachowania i stanu ogólnego organizmu. Uzależnione jest to od genetyki, chorób towarzyszących i trybu życia kota. Dla uproszczenia o kocie dojrzałym mówimy, gdy ukończy on 7-10 lat, co na „ludzki wiek” szacuję się na 44-56 lat. O seniorach mówimy gdy mają skończone 11-14 lat, czyli odpowiednio 60-72 lata u ludzi. Koty geriatryczne to te powyżej 15 roku życia, czyli 76 lat i wzwyż.

Jak dbać o mruczka, by żył z nami jak najdłużej w zdrowiu?

Właściwa opieka, dobre warunki utrzymania i odpowiednie, zdrowe żywienie wpływa na komfort i jakość jego życia. Profilaktyczna kontrola stanu zdrowia i wczesna diagnostyka sprzyja wykryciu i leczeniu schorzeń oraz chorób.

Żywienie kociego seniora

U starszych kotów kosmki jelitowe stają się krótsze, motoryka jelit zwalnia. Ślina oraz sok żołądkowy są wydzielane w mniejszych ilościach. Przez to mogą wystąpić zaburzenia wchłaniania i towarzyszące jej biegunki, albo wręcz przeciwnie zatwardzenia. Pokarm podawany kotu musi być lekkostrawny i mieć właściwie dobrane składniki, które będą łatwiej przyswajalne. Dodatkowo pogarsza się zmysł smaku i węchu. Jeśli jeszcze dojdą do tego uszkodzenia zębów i stany zapalne dziąseł, kot niechętnie będzie jadł. Dlatego karma musi być łatwa do pobrania, najlepiej tu sprawdzi się karma mokra lub pokarm przygotowywany w domu (tylko odpowiednio zbilansowany!). Te rodzaje pożywienia, są łatwiejsze w konsumpcji, bardziej smakowite, ale także bardziej wilgotne. Jest to szczególnie istotne, dlatego, że koty nie pobierają wystarczającej ilości wody, co w konsekwencji może doprowadzić do problemów z nerkami. Można do nich także dodawać niewielką ilość ciepłej wody, co jeszcze zwiększy spożycie wody oraz dodatkowo wzmocni smak i zapach karmy. Niestety nie istnieje jedna idealna dieta dla kocich seniorów. W przypadku kota cierpiącego na schorzenia wątroby, nerek lub cukrzycę, dieta powinna być zawsze dobierana indywidualnie do jego stanu zdrowia. Dla kota z cukrzycą ilość węglowodanów w pokarmie powinna być ściśle kontrolowana. U kota z częstymi zaparciami dobrze zwiększyć ich ilość, błonnik poprawia perystaltykę jelit. W przypadku kotów z niewydolnością nerek lub ze skłonnościami do nadwagi, karma powinna mieć mniejszą zawartość białka i kalorii, oraz niższą zawartość niektórych składników mineralnych, szczególnie sodu i fosforu. Mniejsza zawartość białka i kalorii nie oznacza, że kot przestaje być mięsożercą. Wciąż najważniejszym źródłem energii dla niego będzie białko pochodzenia zwierzęcego. Jednak spadek aktywności kota wiąże się z mniejszym zapotrzebowaniem. Nadmierna podaż białka i kalorii doprowadzić może do nadwagi. Każdy dodatkowy kilogram u kota, to proporcjonalnie ok. 16 kg nadwagi u człowieka. Konsekwencjami otyłości mogą być takie schorzenia jak cukrzyca, problemy z oddychaniem, problemy ze stawami, choroby serca, choroby dróg moczowych.


Zapotrzebowanie zmniejsza się do pewnego wieku, później znów u kotów po 13 roku życia, może ono się zwiększać. Wraz z wiekiem spada zdolność organizmu do trawienia tłuszczów i białek, przez co dochodzi do zmniejszenia masy mięśniowej. W połączeniu z mniejszym apetytem powodowanym pogorszeniem zdolności doznawania bodźców smakowo-zapachowych i często towarzyszącym im problemom stomatologicznym, może dojść do niedowagi. Wtedy zaleca się zwiększenie ilości białka i tłuszczu i, co ważniejsze ich strawności. U zdrowego seniora zawartość białka powinna mieścić się w granicach od 30 do 45 % suchej masy, ze strawnością nie mniejszą niż 87–90 %. Natomiast zawartość tłuszczu w granicy 18-25% suchej masy. W diecie kotów geriatrycznych duże znaczenie ma kwas gamma-linolenowy (GLA), który wpływa korzystnie na płynność błon lipidowych, czyli odżywianie organizmu oraz skóry. Jej źródłem są nasiona dzikiej porzeczki, olej z ogórecznika i wiesiołka.

W starzejącym się organizmie często zdarza się bezobjawowo toczący się proces zapalny oraz organizm ten narażony jest na niekorzystne działanie wolnych rodników. Warto więc w diecie starszego kota zwiększyć dostarczenie nienasyconych kwasów tłuszczowych (kwasy omega-3) i cynku, który wzmocni skórę, sierść i pazury. Dodatkowo też wzbogacić w antyoksydanty- witaminę E, C, flawonoidy i beta-karoteny, a także taurynę. Witamina E jest to biologiczny przeciwutleniacz, który chroni komórki przed działaniem wolnych rodników. U kotów niedobór witaminy C występuje rzadko, ale dodanie jej do diety u starszego kota ma korzystny wpływ. Neutralizuje wolne rodniki oraz bierze udział w niektórych reakcjach układu immunologicznego. Beta-karoten jest bardzo silnym przeciwutleniaczem, który również wiąże wolne rodniki, chroniąc błony komórkowe przed zniszczeniem.


Żeby dobrać odpowiedni pokarm dla swojego mruczącego staruszka, konieczna jest częsta kontrola jego stanu zdrowia oraz masy ciała i kondycji. Dlatego tak bardzo ważne jest częstsze niż dotychczas, badanie profilaktyczne, czyli wizyty kontrolne z kotem u lekarza weterynarii (O tym jak wybrać dobrego weterynarza przeczytasz tutaj).

Profilaktyka

Kot u weterynarza
Photo by Kerri Lee Smith on Foter.com / CC BY-NC-SA

Oprócz prawidłowego żywienia i regularnej kontroli masy ciała do działań profilaktycznych należą okresowe szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym i zapobieganie wewnętrznym i zewnętrznym pasożytom. Ważne tu są kontrolne wizyty u lekarza weterynarii, na których kot przejdzie szczegółowe badanie kliniczne, a także będzie miał dodatkowe badania. Do dodatkowych badań należą: badania krwi – morfologia oraz biochemia, badanie moczu oraz kał, oraz wedle zaleceń na podstawie wywiadu z właścicielem i badania klinicznego – USG i/lub RTG. Właściciel powinien pamiętać również o wszelkich zabiegach pielęgnacyjnych, takich jak czyszczenie uszu i zębów, a także u niektórych kotów przemywanie oczu oraz w przypadku kotów długowłosych wyczesywanie, a nawet obcinanie włosów w okolicy odbytu.

Twój starszy kot tak samo może „cieszyć się życiem” i przeżyć z Tobą jeszcze wiele wspólnych lat, tylko pamiętaj, o odpowiednim zatroszczeniu się o swojego towarzysza i regularnym monitorowaniu jego stanu zdrowia.

4 KOMENTARZE

  1. Mam koteczkę sjamską w wieku 16 lat, karmie ja od kilku lat profilaktycznie renalem mokrym i suchym, surowym mięsem wołowym, gotowaną piersią z kurczaka czy drobiową wątróbką, niekiedy dostaje kociego mc Donaldsa czyli gorszą karmę którą uwielbia. Dostaje jedzenie 2 razy dziennie, przez cały czas zachowuje wagę, jest nieprzekarmiana. W swoim życiu była może 4 razy u wet. , po skończeniu 10 lat lekarz zaproponował dokarmiać ją renalem, aby nie doszło do choroby nerek. I tak sobie żyjemy z drugiej strony uważa że moja seniorka ma dobre geny

  2. Moj kocur w lipcu skonczy 20 lat. Tak jak ktos wyzej wspomnial ciezko znalesc w internecie wzmianki o kotach w tak podeszlym wieku gdyz szacuje sie ze kot przecietnie zyje o wiele krocej. Pozdrawiam wlascicieli tak 'starych mruczkow’

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj