Wczesne ssaki

Około 65 – 70 milionów lat temu, w erze rozkwitu dinozaurów, pojawiło się niepozorne zwierzę. Gdyby w owym czasie mogła je obserwować jakaś rozumna istota, zapewne nie rokowałaby mu większych sukcesów na drodze ewolucji. Zwierzę to było pierwszym ssakiem: małym, łażącym po drzewach, i niezbyt inteligentnym. Z upływem tysiącleci te prymitywne ssaki rozwijały się i różnicowały. Jedne stały się roślinożerne, inne wolały skoncentrować się na diecie mięsnej w postaci innych zwierząt. Owe ssaki mięsożerne były najwcześniejszymi przodkami kota.


Ewolucja kreodontów

Autor: Heinrich Harder [Public domain], Wikimedia Commons


Pierwsze ssaki mięsożerne, zwane kreodontami, miały długi tułów i krótkie nogi wyposażone w pazury. Ich mózg, mimo niewielkich rozmiarów, był na tyle rozwinięty, by zawiadywać pracą 44 zębów służących do zabijania i żucia.

Kreodonty ewoluowały w kierunku licznych rodzajów drapieżców, nawet tak dużych jak wilki i lwy. Jednak ich niski stopień inteligencji uniemożliwił przetrwanie. Wyginęły całkowicie 10 milionów lat temu. Zanim jednak wyginęły, jedna z form kreodontów dała początek innemu, nowemu zwierzęciu z rodziny Miacidae. Zwierzęta te były niewielkie i ukrywały się w lasach, miały jednak w zanadrzu „asa atutowego”, który umożliwił im przetrwanie – znacznie większy mózg. Rodzina Miacidae dała początek wszystkim współczesnym drapieżnikom, także psowatym (psy, wilki, lisy) oraz łaszowatym (mangusty, genetty i cywety). Wszystkie są potomkami Miacidae. Przypuszcza się, że przodkiem rodziny kotowatych jest pradawna cyweta. Czterdzieści milionów lat temu pojawiło się zwierzę, które było półcywetą i półkotem.

Nazwano je Proailurus. miało długie nogi i ogon, ale w przeciwieństwie do współczesnych kotów było stopochodne (poruszało się stawiając na ziemi całą stopę).

Jay Matternes [Public domain], Wikimedia Commons


Dwadzieścia pięć milionów lat temu pojawił się kot właściwy, który był już prawie palcochodny, tzn. poruszał się na czubkach palców. Zwierzę to – Pseudoailurus – miało uzębienie kota z szablastymi kłami psowatych.

Pierwsze koty właściwe

W końcu, jakieś 12 milionów lat temu, zaczęły się pojawiać pierwsze koty właściwe. Znajdowane skamieniałe szczątki tych zwierząt świadczą, że były one przodkami licznych rodzajów kotowatych. Lew toskański – mniejszy od współczesnego i raczej bliżej spokrewniony z lampartem – wędrował przez obszar północnych Włoch i Europy środkowej wraz z rysiem i gepardem olbrzymim. Ogromne tygrysy zamieszkiwały Chiny, a olbrzymie jaguary czaiły się w lasach Ameryki Północnej.

Istniały też mniejsze gatunki kotów dziko żyjących, np. manule i dzikie koty Martelliego . Te ostatnie całkiem wyginęły, podczas gdy manule ciągle spotyka się w niektórych częściach Azji. Dziki kot Martelliego zamieszkał całą Europę i niektóre rejony Bliskiego Wschodu. Wyginął mniej więcej przed milionem lat. Był on prawdopodobnie bezpośrednim przodkiem małego kota współczesnego, od którego pochodzą koty domowe. Wśród jego potomków można wymienić żbika ( Frlis silvestris), który pojawił się 600 – 900 tysięcy lat temu. Rozprzestrzenił się po całej Europie, Azji i Afryce i dał początek trzem głównym gatunkom: dzikiemu kotu leśnemu ( Felis silvestris), kotu nubijskiemu (Felis silvestris lybica) i azjatyckiemu kotu stepowemu ( Felis silvestris ornata). Kot domowy najprawdopodobniej pochodzi od dwóch ostatnich.

SPIS TREŚCI

Jego Wysokość KOT – wstęp
Jego Wysokość KOT – Pochodzenie
Jego Wysokość KOT – Udomowienie
Jego Wysokość KOT – Budowa
Jego Wysokość KOT – Zmysł równowagi

1 KOMENTARZ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj