W polskim kodeksie drogowym nie określono wprost w jaki sposób powinno się przewozić zwierzęta w samochodzie. Nie oznacza to jednak, że polskie prawo nie reguluje tej kwestii. Zgodnie z art. 60 tegoż kodeksu, kierowca nie może używać w sposób, który zagraża bezpieczeństwu osobie znajdującej się w pojeździe, a nawet poza nim. W związku z tym pies czy kot nie może swobodnie biegać po wnętrzu auta. Przede wszystkim zwierzę nie może w jakikolwiek sposób ograniczać widoczności lub ruchów osoby kierującej pojazdem. Większe psy można przewozić np. w bagażniku auta typu van, kombi czy hatchback. Ponadto, bagażnik powinien być odgrodzony od reszty auta siatką (ok 100 zł.) Mniejsze psiaki oraz koty umieszczamy w kontenerze do transportu zwierząt (ok. 50 zł). Wobec małych czworonogów Sprawdzają się też specjalne szelki (ok. 20 zł), które przypina się do pasów bezpieczeństwa. Pupil nie możne w trakcie jazdy leżeć na przednim siedzeniu pasażera ani nie może przebywać na kolanach tego pasażera.
Tylko tyle można wywnioskować z przepisów prawa na temat podróżowania ze zwierzętami. Jednak normy prawne to nie wszystko. Każdy odpowiedzialny właściciel psa powinien też zadbać o samopoczucie i zdrowie swojego kudłatego ulubieńca. Zawsze trzeba mieć w zanadrzu poj4emnik z wodą niegazowaną. Nie chodzi tu tylko o zbyt wysoką temperaturę latem. Zwierzęta nie lubią jazdy samochodem, a stres z tym związany może być przyczyną odwodnienia. Nie wolno też karmić kota albo psa krótko przed podróżą, gdyż skutkiem takiego działania często są torsje. Jeżeli zwierzę widocznie bardzo źle się czuje, warto zastanowić się nad podaniem mu odpowiedniego leku. Po żadnym pozorem nie można zostawiać psa lub kota w samochodzie w czasie upału. Nie wolno tego robić nawet jeśli uchylimy okna, ponieważ to nie ochroni jego organizmu przed przegrzaniem.
Jeżeli zwierzę często podróżuje autem, dobrze by było wykupić mu ubezpieczenie, dzięki któremu zapewnimy mu opiekę w razie wypadku. Dobra polisa powinna gwarantować np. przewóz zwierzęcia z miejsca zdarzenia do kliniki weterynaryjnej albo miejsca zamieszkania opiekuna, pokrycia wydatków na leczenie do określonej kwoty (minimum 1000 zł.).
