Tasiemiec to pasożyt, zagnieżdżający się w przewodzie pokarmowym i żywiący się strawionym pokarmem z jelita. Może występować zarówno u zwierząt, jak i ludzi. Jakie są drogi zarażenia tasiemcem? Skąd bierze się on u kotów domowych i jak wygląda profilaktyka oraz leczenie?


Tasiemiec u kotów – droga zarażenia

Jak kot może zakazić się tasiemcem ? Do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez połknięcie zarażonych pcheł podczas pielęgnacji futra. W ten sposób pasożyty przedostają się do jelita zwierzęcia i tam się osiedlają.

Nie tylko pchły mogą być przyczyną zarażenia tasiemcem. Na atak tasiemczycy najbardziej narażone są koty wychodzące, które spożywają inne zwierzęta, znajdujące się na zewnątrz, np. gryzonie czy ptaki. Koty domowe też nie są całkowicie zabezpieczone przed atakiem pasożytów. To właśnie dlatego zaleca się profilaktyczne odrobaczanie nie tylko kotów wychodzących, ale również tych, które przebywają głównie w domu.

Czym grozi zarażenie tasiemcem u kota?

Zakażenie robakami u kota najczęściej przebiega bezobjawowo. Tak samo jest z tasiemcem. Kiedy pojawiają się pierwsze symptomy, robaczyca jest już zazwyczaj w zaawansowanym stadium i należy jak najszybciej zacząć działać, aby usunąć pasożyty z organizmu zwierzaka.

Tasiemiec żywi się składnikami odżywczymi, które po spożyciu przez kota znajdują się w jelicie. Prowadzi to do tego, że kot otrzymuje coraz mniej cennych witamin i minerałów, które są mu niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Dochodzi do gorszego rozwoju kota, ponieważ musi się on dzielić pokarmem z robakami. Dodatkowo zakażenie tasiemcem prowadzi do powstawania stanu zapalnego w jelitach, co może skutkować zaburzeniami wchłaniania pożywienia. Tasiemce są niebezpieczne szczególnie dla kociąt, gdyż zatrzymują rozwój czworonoga, zatruwając jego organizm, co może doprowadzić nawet do śmierci.

Jakie są objawy tasiemczycy u kotów?

Najczęściej zakażenie pasożytami przebiega bezobjawowo. Jednak gdy inwazja jest już intensywna, mogą się pojawić następujące objawy zakażenia tasiemcem:

  • saneczkowanie,
  • obecność jaj robaków w kale zwierzęcia (wyglądem przypominają poruszające się ziarenka ryżu),
  • częste wylizywanie odbytu,
  • wymioty, biegunki, utrata apetytu, zaparcia,
  • rozdrażnienie, niepokój, apatia, nadpobudliwość.

Tasiemiec u kota – profilaktyka i leczenie

Choć zagrożenie zarażenia tasiemcem jest dosyć duże, zwłaszcza u kotów wychodzących, to pozbycie się pasożytów jest stosunkowo łatwe. Wystarczy zastosować odpowiedni lek na odrobaczanie, który wykazuje skuteczne działanie w walce z tasiemcami. Pod tym względem świetnie sprawdzają się krople na odrobaczanie dla kotów Dronspot. Jest to produkt nie tylko szybki i dobry w działaniu, ale przede wszystkim łatwy w podaniu. Wystarczy nanieść krople bezpośrednio na skórę zwierzęcia, a przez nią przedostaną się one do jego wnętrza i już przy pierwszym użyciu zwalczą wszystkie powszechne pasożyty jelitowe występujące u kotów. Ponadto substancje czynne zawarte w kroplach wchłaniają się przez skórę przez kilkanaście dni i tym samym są skuteczne na różne stadia rozwoju pasożytów. Aplikując krople Dronspot, właściciel oszczędza sobie i pupilowi dodatkowego stresu, który byłby związany z łykaniem niedobrej tabletki.

Warto pamiętać także o tym, jak ważne jest profilaktyczne odrobaczanie kota. I to nie tylko czworonogów wychodzących, ale i tych, które przebywają głównie w domu, choć te drugie można odrobaczać rzadziej.

Jak często odrobaczać koty?

Odrobaczanie kota wychodzącego powinno odbywać się profilaktycznie, przeciw nicieniom i tasiemcom przynajmniej cztery razy do roku. Koty niewychodzące wystarczy odrobaczyć 1-2 razy do roku. Każdorazowo zalecane jest też wykonanie badanie kału kota u lekarza weterynarii.

Artykuł sponsorowany opracowany przez Katarzynę Sztermer

Dronspot 30 mg/7,5 mg roztwór do nakrapiania dla małych kotów • Dronspot 60 mg/15 mg roztwór do nakrapiania dla średnich kotów • Dronspot 96 mg/24 mg roztwór do nakrapiania dla dużych kotów • prazykwantel/emodepsyd • Podmiot odpowiedzialny: Bayer Animal Health GmbH • Zawartość substancji czynnych i innych substancji • Każda pipetka 0,35 ml / 0,70 ml / 1,12 ml zawiera odpowiednio: Substancje czynne: Prazykwantel 30 mg / 60 mg / 96 mg, Emodepsyd 7,5 mg / 15 mg / 24 mg, Substancje pomocnicze: Butylohydroksyanizol (E320) 1,89 mg / 3,78 mg / 6,05 mg

Wskazania lecznicze: Leczenie mieszanych inwazji pasożytniczych u kotów spowodowanych przez następujące gatunki robaków obłych i robaków płaskich: Robaki obłe (nicienie): Toxocara cati (postaci dojrzałe, niedojrzałe, stadia larwalne L4 i L3), Toxocara cati (stadia larwalne L3) – leczenie kotek w okresie późnej ciąży w celu zapobiegania przeniesieniu drogą laktogenną na potomstwo, Toxascaris leonina (postaci dojrzałe, niedojrzałe i stadia larwalne L4), Ancylostoma tubaeforme (postaci dojrzałe, niedojrzałe i stadia larwalne L4). Robaki płaskie (tasiemce): Dipylidium caninum (postaci dojrzałe i niedojrzałe), Taenia taeniaeformis (postaci dojrzałe), Echinococcus multilocularis (postaci dojrzałe)

Przeciwwskazania: Nie stosować u kociąt poniżej 8 tygodnia życia lub ważących poniżej 0,5 kg. Nie stosować w przypadkach znanej nadwrażliwości na substancje czynne lub na dowolną substancję pomocniczą.

Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj