Teacup persian czyli pers miniaturowy/filiżankowy

Ras kotów jest obecnie sporo. Różnią się wyglądem, wielkością, kolorem i fakturą sierści. Wśród nich są też koty nawet bardzo dziwne – np. bezwłose czy miniaturowe. Na te dziwne koty jest dzisiaj największa moda! Jeśli chcesz kupić kota, poznaj ekstrawagancką rasę Teacup persian czyli pers miniaturowy/filiżankowy. To jedna z najdroższych ras świata!

Wstęp.

Na świecie tworzy się coraz więcej dziwnych i ekstrawaganckich ras kotów. Są one najbardziej modne. Można tu wymienić np. koty bezwłose, kudłate niczym mopy, o potworkowatym wyglądzie, czy też genetycznie pozbawione ogona lub niezwykle zminiaturyzowane. Teacup persian czyli pers miniaturowy/filiżankowy (perski miniaturowy) to najmniejsze koty świata. Nazwy angielskie tej rasy: Toy, Pixie, Teacup, Mini, Couric, COURICS®TM.

Czy Teacup persian to odrębna rasa?

Te filiżankowe Persy nie są całkowicie odrębną rasą, a jedynie podgatunkiem rasy kot perski. Głównie z powodu problemów ze zdrowiem i braku stabilizacji wielkości Teacup persian nie jest więc jeszcze uznana za odrębną rasę. Kotki te są poszukiwane jako najsłodsze i najdroższe na świecie. W Polsce mało wiadomo jeszcze na temat tej nowej rasy, nie można nawet ustalić jej cennika.

Kategoria rasy Teacup persian.

Różne organizacje felinologiczne po swojemu kategoryzują poszczególne rasy kotów. W Polsce zwykle stosuje się tzw. kod EMS, nad czym patronuje Międzynarodowa Federacja Felinologiczna FIFe (Federation Internationale Féline, największa na świecie federacja felinologiczna, w naszym kraju reprezentowana przez stowarzyszenie Felis Polonia) i Światowa Federacja WCF (World Cat Federation). Zgodnie z kategoriami ras według FIFe koty Teacup persian czyli pers miniaturowy/filiżankowy należą do Kategorii I – koty perskie i egzotyczne. Natomiast wedle kategori ras według TICA (The International Cat Association), koty te należą do Kategorii III – rasy zmutowane.

Teacup persian historia rasy.

Teacup persian czyli pers miniaturowy/filiżankowy po raz pierwszy urodził się w 1995 r. w USA. Do jego powstania doprowadziła Bonnie Arnold, zagorzała hodowczyni kotów perskich, wykorzystując zjawisko mutacji genetycznej. Celem eksperymentu hodowlanego Amerykanki było wyeksponowanie genów powodujących jak najmniejszą wielkość u kotów rasy Pers, przy jednoczesnym zachowaniu ich atrakcyjnego wyglądu. Prowadząc dobór hodowlany, na ojców i matki Bonnie Arnold wybierała jak najmniejsze koty z kolejnych miotów. Uzyskiwała w ten sposób coraz mniejsze kocięta.

Przyczyna miniaturyzacji Teacup persian

Mały rozmiar tych kotków powoduje mutacja w komórkach rozrodczych kotów-ojców, będących persami o normalnych rozmiarach. Ich twórczyni amerykanka Bonnie Arnold w efekcie prowadzonej pracy hodowlanej, dzięki starannej selekcji uzyskała jak na razie koty w trzech odmianach zminiaturyzowanej wielkości: małe, mniejsze i najmniejsze. Przyporządkowano im nazwy odpowiednio: kotki mini zwane też Toy persian (największe, tzw. persy zabawkowe), pixie oraz teacup persian (najmniejsze).

Zapotrzebowanie na miniaturki zwierzęce od zawsze jest ogromne.

Tak maleńkie koty stanowią też odpowiedź na chęć posiadania stale małego stworzonka, które niejako „nigdy nie dorośnie”. Miniaturowy kociak jest postrzegany jako wyjątkowo słodka i wiecznie niewinna żywa zabawka, maleńkie zwierzątko niczym dozgonne kocie dziecię. Mimo uzyskania w końcu dojrzałości płciowej, Pers filiżankowy pozostanie maleńki przez całe swoje życie. Można go więc nosić nawet w bardzo małej kieszeni i stale mieć przy sobie. Na dodatek stanowi bardzo pożądany przedmiot wielkiego zbytku i luksusu, ponieważ są to najdroższe koty świata!

Wygląd Teacup persian.

Teacup persian czyli pers miniaturowy/filiżankowy to najmniejsze i najlżejsze koty na świecie. Wytworzono je bowiem na bazie „karłowatych” genów tych zwierząt. Teacup persian nazywa się koty filiżankowe, ponieważ maleńki rozmiar pozwala im zmieścić się w filiżance do herbaty lub w kubku (stąd nazwa rasy). Teacup persian przez całe życie wyglądają jak niedorosłe kocięta.

Masa ciała Teacup persian

Kotki miniaturyzowanych Persów mają wagę 0,9-1,8 kg, a kocury 1,4-2,7 kg. Wartości największe w tej skali osiąga odmiana mini (Toy), natomiast najmniejsze odmiana teacup (tylko 1-1,8 kg m.c.). Najmniejsze Teacup persian nie mogą ważyć mniej, jak 0,9 kg, ponieważ wtedy ich wielkość powoduje cherlawość, zbyt słabe kości i niezdolność do termoregulacji ciała (regulacja ciepłoty). Miniaturowe persy nie są stabilne jako odrębna rasa, więc nie można jeszcze oszacować jak małe będą ostatecznie nowonarodzone kocięta. Można to jedynie prognozować na podstawie wielkości rodziców oraz poprzednich ich miotów starszego rodzeństwa.

Umaszczenie Teacup persian

Umaszczenie tych kotków występuje w kolorze srebrnym i złotym oraz białym i bi-kolorowym. Sierść koloru srebrnego i złotego genetycznie mają przede wszystkim najmniejsze miniaturki Teacup persian, czyli Persy filiżankowe. Natomiast białe kocięta są zwykle jednymi z największych w wielkości, więc ten kolor mają niemal wyłącznie miniaturki odmiany Toy persian (persy zabawkowe). Srebrne kocięta rodzą się ciemniejsze, a srebrny nalot na sierści zyskują potem wraz z wiekiem, przez pierwsze dwa lata życia. Do czasu osiągnięcia pełnej dojrzałości, wiele srebrnych kociąt zmieni też sierść na prawie białą.

Osobowość Teacup persian.

Koty Teacup persian czyli pers miniaturowy/filiżankowy są niczym małe kocięta – łagodne, spokojne, niekłopotliwe. Uwielbiają się bawić i są bardzo pogodne. Niestety jednak należy na nie bardzo uważać, ponieważ są maleńkie, a przez to bardzo delikatne. Właściciele tych zminiaturyzowanych kotków twierdzą też, że Persy filiżankowe mają osobowość typową dla małych kociąt nie mających jeszcze roku życia. Zachowują się tak, jakby nigdy nie dorosły. Poza bardzo małą wielkością, pasjonatom tej rasy chodzi również o taki właśnie rozkoszny charakter wiecznego kociego dziecka.

Stan zdrowia i choroby Teacup persian.

Najmniejsze na świecie koty Teacup persian dojrzałość osiągają ok. roku życia. Krąży wiele opinii, że tak małe kotki nie są zdrowe. Oczywiście niektóre osobniki mogą mieć problemy zdrowotne, ale ich przyczyną jest zwykle nie wielkość, lecz zła hodowla. Teacup powinny być hodowane tylko w bardzo zdrowych liniach. Dzięki temu uzyskiwane potomstwo będzie jednocześnie i najmniejsze i zdrowe, tak samo, jak koty perskie w tradycyjnie normalnym rozmiarze. Persy filiżankowe mogą być mimo wszystko trudne w utrzymaniu, gdyż tak maleńki rozmiar skazuje je na słabą zdolność do przetrwania. Są bardzo delikatne, więc trzeba na nie bardzo uważać.