Koty bywają łakomczuchami, które  stale domagają się  dodatkowych porcji  posiłku lub przysmaków. Szczególnie kocięta potrafią zadziwić swojego opiekuna ilością  zjadanej karmy. Oczywiście są też takie koty, które zadowolą się niewielką ilością karmy i nie są zainteresowane przysmaczkami. Czy jako opiekun kota lub kotów zastanawiałeś się nad tym czy Twój zwierzak dostaje odpowiednią ilość karmy? Czy wiesz jak obliczyć dzienną porcję  dla swojego futrzaka?


Kaloryczność posiłku

Wielkość posiłku  jaką powinien dostawać kot,  zależna jest od  zapotrzebowania na energię metaboliczną kota oraz kaloryczności pokarmu. Karmy mają różną kaloryczność, stąd mają też różne dawkowanie.  Patrząc wyłącznie na kaloryczność posiłków, najbardziej skoncentrowaną ilość kcal ma karma sucha. Stąd kot zjadałby jej najmniej w gramach., by pokryć swoje zapotrzebowanie. (Patrząc pod kątem odpowiedniego żywienia kotów,  sucha karma nie jest zalecanym modelem żywienia). Natomiast produkty bardziej wilgotne takie jak  karma mokra lub  mięso, mają mniejszą ilość kalorii w przeliczeniu na 100g produktu. Więc porcja mokrej karmy lub surowego mięsa jest większa. Dla porównania przykładowa karma sucha  300 kcal ma w 87g, tyle samo kalorii dostarczymy 304 gramami  karmy mokrej  lub 300 gramami  piersi z kurczaka. Warto  zwrócić też uwagę, na to co kot dostaje poza karmą. Dużym błędem jest podawanie  „naszego” jedzenia. Po pierwsze,  jest ono nieodpowiednie dla bezwzględnego mięsożercy. Po drugie,  nawet niewielka ilość może pokryć  połowę lub więcej dziennego zapotrzebowania na energię. Jednocześnie nie dając poczucia sytości i nie dostarczając  innych składników odżywczych. Taki zwierzak przyjmuje prawie podwójną ilość kalorii, jakiej potrzebuje. Przekarmianie zwierzaka  to prosta droga do nadwagi i otyłości.  Dla przykładu  30g tłustej skórki  z szynki może mieć nawet 255kcal! Błędem jest  również podawanie mleka, zamiast wody. Nie pełna miseczka mleka (ok 100ml)  ma aż ok 58kcal, co u niektórych kotów pokrywa prawie połowę dziennego zapotrzebowania energetycznego. W dodatku mleko zawiera laktozę i kazeinę, które nie są trawione przez koci organizm.

Obliczanie kaloryczności karmy

Deklaracje podawane  na etykietach karm są regulowane prawnie.  Obowiązkowo musi na niej znaleźć się skład analityczny. Zawiera on zawartość w karmie: białka surowego, olejów i tłuszczu surowego, włókna i popiołu surowego. Zawartość węglowodanów i  kaloryczność  nie jest obowiązkowa, stąd też często nie jest podawana.   Kaloryczność karm określa się obliczając  energię metaboliczną.   Wykorzystuje się do tego wzór, zamieszczony  w europejskich wytycznych FEDIAF (The European Pet Food Industry). Wzór wykorzystywać możemy zarówno w przypadku obliczenia kaloryczności karm  dla kotów jak i karm dla psów.

Gdzie:

EM – ilość kcal na 100g karmy
BS – procent białka surowego
TS – procent tłuszczu surowego x 8,5  +
BNW – bezazotowe związki wyciągowe (ilość węglowodanów) obliczamy ze wzoru:

Gdzie:

SM -sucha masa
BO -białko ogólne
TS- tłuszcz surowy
WS -włókno surowe
PS -popiół surowy

Sucha masa = 100%- wilgotność karmy.

Jeśli wilgotność nie jest podana zakładamy  80% wilgotności w karmie mokrej.


Jak obliczyć zapotrzebowanie na energię metaboliczną kota?

Młody, rosnący kot będzie potrzebował więcej energii niż koci senior po zabiegu kastracji. Na ilość zjadanej  karmy nie tylko wpływa masa ciała, ale także wiek, aktywność, stan fizjologiczny. Na podstawie wieloletnich badań naukowych powstały wzory, które mają pomóc obliczyć zapotrzebowanie energetyczne.  Pierwszy z nich to  wzór na spoczynkowe zapotrzebowanie na energię (RERang. resting energy requirement), który mówi nam o ilości energii, jakiej kot potrzebuje do podstawowej przemiany materii ( trawienie pokarmu, bicie serca, wydalenie, oddychanie itd.). 

Kolejny z nich to wzór na  dzienne zapotrzebowanie na energię metaboliczną (DER – ang. daily energy requirement).  Czyli energia potrzebna do aktywnego funkcjonowania. Zależna jest ona od  aktywności ruchowej kota, jego wieku, stanu fizjologicznego (np. ciąża, karmienie kociąt) i stanu zdrowia.

Współczynnik k wynosi:   

Koty dorosłe:
dorosły kastrowany = 1,2
dorosły niekastrowany = 1,4
otyły, mało aktywny = 1,0
wymagający odchudzania = 0,8
odżywianie w intensywnej terapii = 1,0
odzyskiwanie odpowiedniej masy ciała w okresie rekonwalescencji = 1,2 – 1,4
Ruja i ciąża
w okresie rui = 1,6
w ciąży = 2,0 lub żywienie do woli
Laktacja w zależności od liczby kociąt:
1 kocię = 2,0
2 kocięta = 2,5 – 3,0
3 – 4 kocięta = 3,0 – 4,0
5 – 6 kociąt = 5,0
Laktacja w zależności od okresu laktacji:
1 – 2 tydzień = RER + 30% na kocię
3 tydzień = RER + 45% na kocię
4 tydzień = RER + 55% na kocię
5 tydzień = RER + 65% na kocię
6 tydzień = RER + 90% na kocię
Wiek:
od urodzenia do osiągnięcia dojrzałości fizycznej = 2,5 lub żywienie do woli 
Koty starsze = 1,4 – 1,6

Można też skorzystać z bardziej ogólnych norm na  średnie dzienne zapotrzebowanie energetyczne:

Koty sterylizowane i/lub niewychodzące   52-75 kcal EM/kg m.c0,67Koty aktywne 100 kcal EM/kg m.c0,67

Wielkość posiłku w praktyce

Koty powinny dostawać kilka mniejszych posiłków dziennie. U kociąt  do osiągniecia dojrzałości fizycznej,  stosuje się żywienie ad libitum, czyli bez ograniczeń.  U kotów dorosłych powinno się  odmierzać dzienną porcję karmy. Sugerowana na  etykiecie  karmy dawka  jest przyjmowana jako średnie zapotrzebowanie kota o podobnej masie ciała. Stąd też mając kota bardzo aktywnego lub wręcz przeciwnie, lepiej samemu obliczyć jego  zapotrzebowanie energetyczne.

Mając do dyspozycji etykietę karmy i kalkulator w szybki sposób obliczymy jej kaloryczność.  Kolejnym krokiem jest ustalenie dziennego zapotrzebowania energetycznego naszego kota.

Dla przykładu: 4kg kot kastrat ma zapotrzebowanie energetyczne 212, karma mokra, którą karmimy  ma wg wyliczeń 110kcal/100g karmy.

Dzienna ilość posiłku jaką powinien zjeść taki kot wynosi:

Istotne jest obserwowanie własnego kota. Czy kot nie przybiera nadmiernie na masie ciała lub czy nie chudnie (o ile to nie jest celowe). Powinno się go regularnie ważyć  i co ważniejsze  oceniać jego kondycję ciała BCS (Body Condition Score). Poprzez  BCS oceniamy sylwetkę kota z góry i z boku. Jeśli sami mamy wątpliwości,  co do odpowiedniej kondycji i masy ciała naszego kota, można poprosić  o pomoc w ocenie lekarza weterynarii bądź zoodietetyka.

2 KOMENTARZE

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj